Het thema verlies is wederkerig in het werk van Hammock, misschien wel het duidelijkst op het eerdere album Oblivion Hymns. Ook op deze plaat wordt dit onderwerp aangesneden, zoals de band het zelf omschrijft is het ”a manifestation of the notion that joy defeats darkness”. De manier waarop de heren met een toch relatief zwaar thema omgaan is ook deze keer weer subliem.
Er is tekst aanwezig in sommige van de nummers, maar niet geheel op de voorgrond, het stemgeluid vult de instrumentale stukken zeer goed aan en stoort zeker niet. Als we dan gaan luisteren naar wat er gezegd wordt dragen de teksten die we horen zeker bij aan het scheppen van ruimte voor eigen interpretatie van de nummers. Deze subtiliteit en vrijheid zorgt ervoor dat de luisteraar altijd in de nummers vindt wat hij/zij er in zoekt.
Concluderend kunnen we stellen dat Hammock aan het evolueren is sinds pakweg de laatste drie albums, maar dat dit de sound van de band alleen maar ten goede komt. De muziek heeft een thema dat goed terug te horen is in sommige nummers, maar de luisteraar krijgt erg veel vrijheid om de fijne, troostende geluiden naar eigen inzicht te interpreteren. Een dijk van een plaat die het zeker waard is om de tijd voor te nemen.
LQR - 10 PinterOngeveer twee jaar na het verschijnen van LQR ’s (lees: Liquor) eerste EP...
Thao with the Get Down Stay Down - A Man Alive Merrill Garbus is een naam die u vast wel bekend voor zal komen. Op het...