LQR - 10 Pinter Recensie op Podiuminfo

2016-05-31 Ongeveer twee jaar na het verschijnen van LQR’s (lees: Liquor) eerste EP komen ze nu met hun eerste volwaardige album. De zeskoppige Nederlandse folkgroep levert met 10 Pinter een solide debuut af waarin Ierse en Keltische punkrock de boventoon voeren, maar er ook duidelijk ruimte wordt gemaakt voor diverse andere invloeden. De band weet haar wat infantiele naam in kwaliteit te ontstijgen, en zet een plaat neer die niet louter over zuipen en vechten gaat. Hoewel het bij dit soort muziek tekstueel zelden de diepte in gaat wordt er sporadisch nog wel wat zinnigs gezegd. Iets wat niet veel soortgelijke bands op hun debuut hebben gepresteerd.

Niet dat de band geen onlosmakelijke verbintenis met goed zuipwerk kent, zoals ze zelf ook onder elke omstandigheid zullen bevestigen. Toch is er een groot verschil in de thematiek van liedjes die op hun debuut-EP te horen waren, en de inhoud van 10 Pinter. Ze zingen over stille getuigen, over de pestkoppen van de samenleving, over mythes en oude verhalen, en dat alles ondersteunt door ijzersterk muziekwerk en de sporadische onverwachte ska- of countrysferen.

Eén van de grootste pluimen die LQR in zijn stak kan steken gaat uit naar het sublieme accordeonwerk. Een essentiëler instrument is er bij een Keltische punkband natuurlijk niet, en LQR lijkt hier heel goed van op te hoogte. Hoogtepunten van het album, bijvoorbeeld Gravy Train en Bully The Bullies, getuigen ook van een hoge vaardigheid op gitaar, drums en zang. De songteksten zijn bij vlagen wat ongeïnspireerd, maar met een paar biertjes achter de kiezen zal niemand daar van wakker liggen. Want laten we wel wezen, daar ligt toch de essentie van LQR. Immers, zoals ze Omroep Brabant lieten weten: “Bier drinken en een uur lang knallen, dat is de bedoeling!”. En dat doen ze dan ook met 10 Pinter.

Recensent:Marijn Smid Artiest:LQR Label:Eigen Beheer