Deze band is groot in wat ze doen: Zorgen voor een agressieve zenuwinzinking bij de niet begrijpende luisteraar. Of juist ruim baan maken voor de ultieme, in chaos verdronken euforie voor degene die er zin in heeft. Een ding is in ieder geval zeker. In welke hoek je deze club ook weg wenst te zetten: Negeren is nooit een optie. En dat terwijl hun nieuwe plaat Eraser/Stargazer oneindig veel meer aanknopingspunten heeft dan voorganger Gay Disco. Begrijp me goed: Dit zegt vooral iets over de obscure waanzin van de vorige plaat. Niks over een eventuele luisterfactor van het nieuwe werk. Integendeel.
De ritmes, tempo’s, instrumenten en allerhande noise vliegen werkelijke alle kanten op. En zoals gezegd, deze plaat aanzetten (en vooral aan laten staan) betekent meevliegen. Het gemak waarop de band dance, vreemdsoortige hiphop, funk en punk je leven in slingert is overdonderend en laat je ademloos in een fictief hol waar het zweet van het plafond komt.
Er valt weinig nuttigs aan toe te voegen. Ervaar Eraser/Stargazer op het juiste moment en het is evenzo gewelddadig als orgastisch. Enige realiteitszin is pas weer terug te vinden nadat de laatste flitsen van afsluiter ‘Doll Face On The Calico Highway’ zijn uitgedoofd. Het is een mateloos fascinerend en verontrustend en onluisterbaar plaatje. Bewegen zal je hoe dan ook. De vraag is alleen maar of het wegrennen zal zijn of juist dansen als een gek. Die kun je maar hebben, zulke platen.
Underworld - Barbara Barbara, We Face a Shining Future Underworld was enkel op haar hoogtepunt in de jaren negentig? Dacht het...
LQR - 10 Pinter Ongeveer twee jaar na het verschijnen van LQR ’s (lees: Liquor) eerste EP...