2016-05-01
Soms krijg je als recensent van die albums op je bord waarvan je je afvraagt of er überhaupt vraag is naar het genre. Het Britse Melt Yourself Down maakt namelijk een combinatie van freejazz, dance en wereldmuziek. Die vele invloeden maken van tweede studioalbum Last Evenings On Earth een album waarbij je je als luisteraar afvraagt welk doel het nu eigenlijk dient.Toegegeven, de band heeft best een aantal goede ideeën: zo zijn de dancebeats soms best aardig, en de lome freejazz saxofoon is bij vlagen zelfs heerlijk om naar te luisteren. De combinatie van beiden is dat echter allesbehalve, en daar wringt de schoen. Het is een probleem dat op de hele plaat terug blijft komen. Tweede nummer ‘The God Of You’ is misschien wel het meest treffende voorbeeld. We horen in een nummer van nog geen vier minuten de volgende onderdelen: een freejazz saxofoon, een op Afrikaanse percussie gestoelde beat, agressieve en herhalende zang, een net-niet achtergrondkoortje en een break met een soort mantrazang. Waar de onderdelen los van elkaar best beluisterbaar zijn, passen ze totaal niet bij elkaar waardoor je als luisteraar ook gewoon niet weet waar je aandacht eigenlijk naar uit dient te gaan.
Ook na meerdere luisterbeurten weet geen van de negen nummers de algehele malaise te ontstijgen en vraag je je als luisteraar af wat in hemelsnaam de gedachtegang van de band is geweest bij het schrijven van dit album. Het klinkt alsof elk van de zeven bandleden één instrument voor zijn rekening heeft genomen, ze onderling een trackduur hebben afgesproken en het vervolgens bovenop elkaar gelegd hebben en een beetje netjes aan elkaar hebben gemixt. Het is veelzeggend dat de momenten waarop het nog enigszins klinkt als een jamsessie (‘Big Children’) het best beluisterbaar zijn. Ook dan blijft het overigens rommelig, maar wordt tenminste nog enigszins duidelijk dat de verschillende onderdelen bij elkaar horen.
Last Evenings On Earth is als zodanig een bijeengeraapt zootje van een album dat bij vlagen onbeluisterbaar is. Nu is freejazz absoluut geen makkelijk genre, maar de luisteraar wordt over het algemeen uiteindelijk wel beloond voor zijn moeite. Daar is hier geen enkele sprake van. Op een goed album horen de verschillende instrumenten en de zang elkaar te versterken om tot een geheel te komen dat beter is dan de som der delen. Op Last Evenings On Earth wordt de som überhaupt niet gemaakt.
.jpg)
Audacity - Hyper VesselsPiepjong waren de leden van Audacity toen ze vijftien jaar geleden hun...
.jpg)
Laura Gibson - Empire Builder Toen de singer-songwriter Laura Gibson in haar eentje van Oregon naar New...