2016-07-12
Bij het debuutalbum Cursing The Sea(2014) werden de vijf Ierse meiden van September Girls weggezet als een aanvulling op bands als Dum Dum Girls en Vivian Girls. Een groepje vrouwen die geheel in de stijl van Phil Spector`s `60s girl groups zich bediende van een combinatie van garagerock en noisepop. Dat de dames met invloeden uit de postpunk een eigen sound wisten te creëren, bleek niet genoeg om zo onderscheidend te zijn dat de meer luisteraars dan alleen de liefhebbers van het genre overstag gingen. Toch werd de opvolgende EP Veneer al beter ontvangen. Volgens de critici werd er met rasse schreden vooruitgang geboekt. Anno 2016 brengen de muzikanten uit Dublin met Age Of Indignation een album dat de ingeslagen weg van Veneer door trekt. Vanaf moment één valt aan Age Of Indignation de unheimische spanning, die door de galm op de gitaar en de zang wordt gecreëerd, op. Dat is natuurlijk niet gek bij een titel als ‘Ghost’, waarmee het album opent. Een vrolijke boodschap hebben de September Girls dan ook niet. De openingstrack gaat over het gevoel dat je wordt genegeerd door je omgeving, terwijl er toch sprake zou moeten zijn van gelijkwaardigheid. We kunnen niet anders dan concluderen dat de dames dit prima in de muziek weten te verwerken. Ook het opvolgende ‘Jaw On The Floor’, met medewerking van A Place To Bury Strangers frontman Oliver Ackerman, dat niet alleen over de Ierse feministische beweging gaat maar ook over gelijke rechten, maakt duidelijk dat de dames iets te vertellen hebben. Dit blijkt ook uit andere thema`s als religie, oorlog en social media,
Naast de galmende zang die bijvoorbeeld op ‘Quicksand’ wat doet denken aan die van Dolores O`Riordan (Cranberries) en de spooky gitaar is ook het orgel van essentieel belang voor het album. Luister maar eens naar ‘Catholic Guilt’ of het korte ‘Blue Eyes’. De ene keer is het orgel subtiel aanwezig, de andere keer wat meer op de voorgrond, maar steeds zorgt het voor een beklemmend of onbehaaglijk gevoel. Het is echter bijzonder knap dat September Girls met deze sound er in weet te slagen om tracks op het album te zetten die zich in het hoofd weten te nestelen. Het komt door de popinvloeden die je terug hoort in een sterke track als het titelnummer. Waar de songs hier en daar soms stroperig door je speakers galmen zorgen tracks als ‘Love No One’ en het beukende ‘John Of Gods’ ervoor dat je met een hoger tempo en de onrustige drums bij de les gehouden wordt.
September Girls brengt met Age Of Indignation een album uit dat met zijn thematiek, kracht en donkere sound relevant is, niet alleen voor liefhebbers van het genre. En wie had dat na de debuutplaat kunnen denken?
The Wave Pictures - A Season In HullOp de eerste editie van Into The Great Wide Open (Vlieland, 2009) zag en...
.jpg)
Hookworms - Hookworms EP Eigenlijk komt Hookworms’ gelijknamige EP al uit 2011. Het is de debuut EP...