“I heard voices in the night, they called me to the city lights”. Het is niet hij die naar de stad geroepen wordt. Hij zet de deuren vanaf het begin wagenwijd open om ons naar zijn universum te lokken. Het openingsnummer ‘Sirens’ heeft iets mystieks over zich, maar dat is dan ook het enige nummer dat een nachtelijk slaapwandelen in zich draagt. Als we verder luisteren, horen we eerder een standaard singer-songwriter. Abraham pretendeert verhalen te vertellen, en ongetwijfeld kan hij dat goed. Hij begon als scenarioschrijver, maar met titels als ‘I Belong To You’, ‘She’, ‘You And Me’ en ‘To Love Someone’, weetje wel meteen welke thematiek hij gaat aansnijden. Laten we eerlijk zijn: zo hebben we er al genoeg gehoord.
Begrijp ons niet verkeerd. Abraham haalt een beter niveau dan de gemiddelde singer-songwriter. De nummers zijn liefelijk en slim gecomponeerd. Het zorgt voor een aangename luisterervaring, maar de herinnering aan de nummers vervaagt snel. Hier en daar springt hij creatiever om met tekst en muziek. ‘Home’ start met een misser op gitaar, maar het siert hem om het foutje te laten staan. Dit extraatje past bij het nummer. Gericht aan zijn vriendin is het een bede en een boodschap om Parijs achter haar te laten en een one way ticket terug naar New York te boeken. Alles wat ze gemist heeft, wil hij haar tonen, haar laten horen. Terwijl hij tekstueel speelt met de tijdsbepalingen september en december en andere fijnzinnigheden, smeekt hij terug te komen.
Droefheid en reddeloosheid zijn de rode draad. Hij weet ze te vatten, en er zullen zeker dames zijn die verkocht zullen zijn aan zijn troostende woorden en zijn warme stem. Toch maakt Sirens geen blijvende indruk, en daar kan ook Sara Bareilles niets aan veranderen.
Big Ups - Before A Million Universes Big Ups uit Brooklyn, New York slingert met Before A Million Universes...
Pete Astor - Spilt Milk Pete Astor maakt al muziek sinds de jaren tachtig en zat in (indie) bands...