”I Got A Lot Of People Telling Me How To Dance” zingt McEntire zelf. En godzijdank, daar heeft ze lak aan. Fijn zo. Houden zo. Niet te veel aan veranderen graag. De subtiele manier waarop Mount Moriah namelijk al een paar albums lang aan een zeer indrukwekkende stijgende lijn werkt is knap. Het is zo’n band die je liever voor jezelf houdt. Eigenlijk hoeft niet iedereen te weten wat een schitterende plaat ook How To Dance weer geworden is. Eentje die, in vergelijking met de rest van het oeuvre op zichzelf staat qua positiviteit en luchtigheid maar naadloos aanhaakt bij haar voorgangers. De prachtige, kraakheldere stem behoeft weinig toeters en bellen. Die hoeven we zodoende ook niet te verwachten Het is alt-country in de zon. Onvervalste karaktervolle Americana, gebracht met de nodige snik, maar wel eentje die hoopvol stemt.
Iets wezenlijks proberen te vinden in een surrealistische wereld gaat je makkelijker af in het daglicht. Ploeteren door de nacht is lastig zat. Dat weet iedereen. Toch weet tegelijkertijd ook iedereen dat al die lucht en zuurstof je onmeetbaar kwetsbaar maakt en dat voorzichtigheid geboden is. En dat is precies wat de band uit North Carolina zo mooi weet te verpakken. Het donkere en soms gejaagde van de voorgaande platen ligt wel zeker op de loer in tracks als ‘Higher Mind’ en het bloedmooie ‘Davis Square’ maar het slokt je nergens op. Daar zijn de melodieën te kleurrijk en dansbaar voor. Een werkelijk schitterend album.
Prince Rama - Xtreme NowSinds 2008 vormen de zussen Taraka Larson en Nimai larson het duo Prince...
Big Ups - Before A Million Universes Big Ups uit Brooklyn, New York slingert met Before A Million Universes...