Wie Face to Face belicht, moet even in de geschiedenis duiken. De band maakte deel uit van de Californische punkrockrevolutie, maar stopte in 2004. In 2008 herrees de groep en zit sinds die reunie wat betreft de productie op alweer drie albums. Label Fat Wreck Records, samen met Epitaph toch een beetje het Sony van de punkrock, hengelde het viertal binnen voor de productie van Protection en dat hoor je.
De nummers en het album zijn namelijk af. Rond, krachtig, energiek en het melancholische, melodieuze geluid waar de band zich al jaren mee bedient, is tot in perfectie benadrukt. Het album loopt foutloos door de elf tracks heen. Die nummers verschillen genoeg van elkaar voor de afwisseling, maar vormen mede dankzij de productie een aangenaam geheel.
De opener ‘Bent But Not Broken’ is dan wel gelijk een vreemde eend in de bijt. In plaats van een zekere melancholiek, is gekozen voor agressie. De bas raast als een eitje in kokend water, zanger Trever Keith richt zich in stilvallende stukken direct tot de luisteraar en haalt het ietwat belegen thema van de makke schapen in de hedendaagse samenleving aan.
Toch is het nummer geen faux pas, maar slechts een razende introductie voor eveneens snelle, maar meer subtiel gearrangeerde nummers. De thema’s blijven hetzelfde en misschien is dat wel het grootste zwaktebod van Protection, maar anderzijds biedt de wrange teleurstelling van Keith in mensen en de samenleving de nodige ruimte aan de luisteraar om zich te identificeren met die gevoelens en tegelijk hoop te putten uit de melodische lichtpunten die her en der door de plaat steken.
Mocht iemand je ooit vragen hoe punkrock moet klinken, geef ze Protection als alomvattend naslagwerk. Zo moet het.
Fumaça Preta - Impuros Fanáticos Fumuça Preta is een internationaal gezelschap met Amsterdam als thuisbasis....
Santigold - 99¢ Santigold , eerder ook wel bekend als Santogold (een naam die uiteindelijk...