2007-02-12
Jarenlang leidde hij het succesvolle Spock’s Beard en na een tussenstop met Transatlantic ging Neal Morse in 2003 echt solo. Dit is dus zijn vijfde jaar solo en hij brengt alweer zijn vijfde album op de markt. Eén album per jaar geeft wel aan dat Neal Morse vol muzikale inspiratie zit. Met zijn vaste bandleden, drummer Mike Portnoy (Dream Theater) en bassist Randy George (Ajalon), heeft hij enkel nog goede albums geleverd. Deze keer richt hij zijn progrock album in met vele hardrock invloeden. Paul Gilbert is de gitarist en doet zeker niet onder aan de andere leden van team Morse.Sola scriptura is Latijn voor ‘enkel door de heilige schrift’ (Uit de Bijbel). Het album gaat over Martin Luther, een belangrijk Duitse theoloog en reformator, die 95 stellingen maakte tegen de aflaatverkoop van de Rooms Katholieke kerk en deze stellingen tegen de deur van de kerk in Wittenberg timmerde. Door deze stellingen zei Luther dat je alleen via het evangelie van de bijbel tot God kan komen en niet door dogma’s van de kerk.
Neal Morse is een muzikant die zijn schrijven laat beïnvloeden door zijn geloof en dit geloof ook in zijn muziek laat horen. Maar dit betekent absoluut niet dat niet elke progrock fan hiernaar kan luisteren. De vier geweldige nummers die op dit album staan zijn doordrenkt van sterke complexe gitaarrifs en harmonieuze toetspartijen. Het eerste nummer ‘The Door’ duurt maar liefst 29 minuten en sluit af met een geweldige gitaarsolo die je ademloos laat luisteren. Ook nummer 2 ‘The Conflict’ (25 min.) en nummer 4 ‘The Conclusion’ (16 min.) zijn sterke progepics met veel afwisseling. Eigenlijk is alleen het 3e nummer ‘Heaven in my Heart’ een vreemde eend in de bijt. Het rustige nummer die slechts 5 minuten duurt valt weg tussen de 3 giganten op het album.
Het over het geheel wat hardere album doet terugdenken aan Transatlantic en Spocks’s Beard en wat minder aan zijn afgelopen 4 solo’s albums. Veel hardere invloeden met geweldig gitaarwerk van Paul Gilbert maken dit waarschijnlijk tot 1 van Morse’s beste werken.
Het album is werkelijk een genot om naar te luisteren voor mensen die houden van de wat hardere progrock met een goed concept.
Pure Reason Revolution - The Dark Third ”The missing link between Pink Floyd and the 21st century” worden ze...
Last Days Of April - Might as well Live Last Days of April is het geesteskindje van de Zweedse zanger/gitarist Karl...