I dressed and I showered, before I awoke, zingt Newman je op de titeltrack, waarmee het album begint, toe. Met de licht vervormde en monotone stem waarmee hij dit doet geloof je dat meteen. Wire klinkt anno 2016 dromeriger dan ze ooit gedaan heeft, waardoor de eerste track van het album een bijna hypnotiserende werking heeft. De zweverige sound houdt de eerste helft van de plaat aan. 'Internal Exile', 'Dead Weight' en 'Forward Position' zijn goede composities die lekker weg luisteren. Pas bij track vijf wordt je wakker geschud. 'Numbered' is een uptempo song en heeft een erg aanstekelijk staccato gezongen refrein dat bijna industrieel aanvoelt. Op de daaropvolgende vier tracks wordt de sound verrijkt met een subtiele dosis fuzz die de dynamiek van het album ten goede komt. Het bombastische 'Fishes Bones' is het laatste nummer van het album.
Mede dankzij de geniale tot de verbeelding sprekende albumtitel schept Nocturnal Koreans hoge verwachtingen. De punk die Wire in haar beginjaren maakte is er wel een beetje uit, maar de new wave achtige sound waarmee ze tegenwoordig op de planken staan is net zo fijn. Het enige puntje van kritiek is dat een album met acht nummers die amper de drie en een halve minuut halen (op 'Forward Position' na) toch wel een beetje kort is. Voor de rest is Nocturnal Koreans een prima plaat.
Joep Beving - SolipsismSinds een aantal jaar wordt klassieke muziek geliefder bij een steeds groter...
Niagara - Hyperocean Niagara , niet te verwarren met het Frans/Canadese synthpopduo dat in de...