2016-06-17
Sinds een aantal jaar wordt klassieke muziek geliefder bij een steeds groter wordend publiek. In navolging van de pianomuziek van Chopin en Satie uit de achttiende en negentiende eeuw, is er sinds vijf jaar een nieuwe stroming: neoklassieke muziek. Minimalistische pianomuziek die niet teruggrijpt naar de atonale complexiteit van de klassieke muziek in de twintigste eeuw, maar naar orde en rust. Vaak gecombineerd met elektronische invloeden en met lengtes van popnummers, brengt het neoklassieke genre ambient-sferen en ontspanning. Deze muzieksoort krijgt steeds meer navolging en componisten en pianisten als Ludovico Einaudi, Nils Frahm en Ólafur Arnalds zijn inmiddels wereldberoemd. Nederland heeft nu ook eindelijk een neoklassieke held: Joep Beving. Zijn album Solipsism heeft een filosofische grondslag; solipsisme is een stroming in de filosofie waarin het idee dat de wereld alleen in het hoofd van de waarnemer bestaat, centraal staat. Met zijn muziek gaat Joep Beving op zoek naar wat ons mens maakt, hij probeert een connectie op een dieper en gemeenschappelijk niveau te maken. Daarmee beslaat hij met één plaat twee vragen des levens: wat maakt de wereld en wat maakt ons mens? Het lukt Joep Beving zeker om een connectie met de medemens te maken, hij componeerde elf stukken en nam deze in zijn huiskamer op. Vervolgens zette hij ze online en daardoor werden ze zo populair dat er nu een fysieke uitgave is. Solipsismwekt de indruk dat Joep in jouw huis zit te spelen. Op de achtergrond zijn verschillende huiselijke geluiden te horen en daarbij kraakt de pianokruk regelmatig. Het nummer dat hiermee het meest opvalt is ‘Saturday Morning’, dat zijn naam waar maakt met op de achtergrond geluiden van kinderen en een kinderprogramma op televisie. Het stuk is opgenomen met een iPhone, waardoor de huiselijke sfeer, spontaniteit en vriendelijkheid van de muziek vergroot wordt. Daarnaast brengen de rust en lichtheid van de tonen op Solipsismeen filmisch geheel teweeg. ‘Etude’ heeft veel weg van het werk van Satie en beweegt tot kalmte en focus. Aan de andere kant zijn er dromerige stukken als ‘Zoetrope’, waarin lichte en lieflijke noten een terugkerend motief vormen, en wat doet denken aan de romantische sferen die van Parijs geschetst worden. Het voert de luisteraar mee naar mooie oorden.
Solipsism is een kalme plaat die op minimalistische wijze veel teweeg kan brengen. Liefhebbers van de rust en lichte romantiek van componisten als Einaudi en Satie kunnen bij Joep Beving hun hart ophalen. De prachtige pianomuziek wordt op deze fysieke editie afgemaakt met het prachtige artwork door Rahi Rezvani. Deze plaat is een aanwinst in de neoklassieke stijl en bereikt het vooraf gestelde doel om mensen op een elementair niveau te raken.
Mike & The Melvins - Three Men And A BabyHet is een beetje gek, een review schrijven voor een album dat eigenlijk al...
.jpg)
Wire - Nocturnal Koreans De heren van Wire draaien al een behoorlijke tijd mee en dat moge duidelijk...