Een beetje van The Stones in ‘Crows’ bijvoorbeeld, met zo’n lekkere gitaar hook die zo uit de pols van Keith Richards had kunnen komen. Of wat John Lee Hooker in de groovende blues van ‘Miles’. Maar maakt het wat uit dat ze hier en daar wat opzichtig geleend hebben? Welnee, want de mannen maken verder goudeerlijke rock van de smerigste soort, dat meestal de pan uit swingt zoals op ‘Head’. Of wat te denken van het gejaagde ‘Come On’? Alles is doordrenkt van de whisky en zware shag en klinkt daardoor lekker gruizig.
Soms krijg je wel het gevoel dat het wat veel van hetzelfde is, maar dan volgt een zwoel sexy liedje als ‘Return’ of de akoestische afsluiter ‘I Don’t Mind’, waar ook nog eens een verrassing in zit in de vorm van een hidden track aan het einde. Alles wordt met overgave gespeeld en zit boordevol karakter. Moeilijkdoenerij of onnodig gepiel daar hoef je bij de Amsterdammers ook niet aan te komen. Recht door zee, met het hart op tong maar ook op de juiste plek, dat is hoe zij hun rock liedjes brengen.
“Beter goed gejat dan slecht bedacht” wordt wel eens gezegd en dat bewijst Giant Tiger Hooch hier maar weer eens. En eigenlijk valt het ook best wel mee, want uiteindelijk hebben ze toch wel een eigen geluid weten te smeden, dat erg goed in de smaak valt. Dat is volkomen terecht want ook Panda! Panda! Panda! is simpelweg weer een erg leuke plaat geworden, waarop blues en rock vanuit het hart gespeeld wordt. En soms is dat alles wat je nodig hebt.
Tony Joe White - Rain CrowHet is alweer achtenveertig jaar geleden dat Tony Joe White zijn iconische...
Avenue Z - Azimut Zelden zo een raar plaatje in handen gehad als Azimut van het Franse trio...