Zijn lage donkere stem is uit duizenden herkenbaar. De heerlijke zompig stampende opener ‘Hoochie Woman’ laat ons weten dat deze hoogstens wat versleten is. Slijt in optima forma, want het geluid van Tony Joe White leent zich uitstekend voor deze manier van zingen. Want of het nu laid-back verhalende nummers zijn als ‘Right Back In The Fire’ en ‘Conjure Child’, of een tegen improvisatie aanleunende, voortkabbelende song als ‘The Opening Of A Box’, Tony Joe White weet de luisteraar altijd te boeien met zijn perfecte balans tussen spanning en evenwichtigheid. Sluitstuk ‘Tell Me A Swamp Story’ is daar een treffend voorbeeld van. Al hangend aan de lippen van White is het nummer eigenlijk nauwelijks vooruit te branden. Het is de onmiskenbare formule van de artiest uit Louisiana.
Tony Joe White zal met Rain Crow dan ook geen nieuwe fans voor zich gaan winnen. En dat zal ook allerminst de intentie zijn geweest. White is daarnaast ook niet het type artiest dat zichzelf opnieuw dient uit te vinden of zich geforceerd wil bewijzen. Muziek maken zoals hij dat altijd gedaan heeft. En gelijk heeft hij. De swampblues-formule blijft al bijna vijftig jaar gehandhaafd, en met succes. Een album voor de jaarlijstjes zal Rain Crow niet worden, maar voor de echte liefhebber zal de plaat toch weer een beetje voelen als een muzikale thuiskomst.
Daniel Romano - MoseyDe verwarring was groot toen Daniel Romano in 2013 zijn doorbraakalbum...
Giant Tiger Hooch - Panda Panda Panda Schaamteloos jatten, dat is wat ze volgens eigen zeggen doen, de Amsterdamse...