Killswitch Engage - Incarnate Recensie op Podiuminfo

2016-06-09 Met een band muziek maken is als een potje voetbal. Een team kan bestaan uit spelers die op zichzelf fenomenaal zijn, maar als er geen chemie is met de andere spelers, dan faalt het team. Een chemie die ervoor zorgt dat je niet speelt omdat het moet, maar omdat je niets liever doet. Killswitch Engage bevond zich in de positie waarbij één van de spelers, voormalig frontman Howard Jones, niet goed in zijn vel zat en zodoende de band naar een dieptepunt trok met hun self-titled album. De beste man zat niet goed in zijn vel, besloot hier aan te werken en stapte op. Zodoende keerde oudgediende Jesse Leach weerterug aan het roer van het schip. Het muzikale gedeelte was echter bij Disarm The Descent al volledig voor hem ingevuld. In dat opzicht is Incarnate een juist gekozen titel voor hun nieuwe en zevende plaat; het is namelijk de officiële vleeswording van zijn comeback waarin hij volop betrokken is in het creatieve proces.

Deze betrokkenheid hoor je overduidelijk terug. Een eerste luistersessie doet herinneringen terugkomen aan Times Of Grace, het project waarmee hij weer in contact kwam met gitarist Adam Dutkiewicz. Hier was de muziek weliswaar ook al volledig geschreven voor Leach, maar als geheel voelde het bevrijdend aan. Er heerste een sterke ‘niets moet/ alles mag’-mentaliteit op die plaat, waarbij het experiment de overhand had. Tel daarbij op dat frontman Leach zelf muzikaal ook breed georiënteerd is en er valt te constateren dat dit album meer is dan slechts een metalcore-formule twaalf keer gekopieerd.

Opener ‘Alone I Stand’ kent een gelaagde opbouw, die in termen van deze mannen redelijk progressief is. ‘Hate By Design’ kent dan weer een dikke punk/hardcore-vibe, waarbij de ‘two step’ een passend dansje is. Tragere, maar zwaardere nummers in de traditie van ‘Desperate Times’ en ‘Always’ worden overigens deze keer volledig omarmd en zijn rijker vertegenwoordigd. ‘Cut Me Loose’, ‘It Falls On Me’ en ‘We Carry On’ zijn hier sterke voorbeelden van. Juist omdat ze rijker vertegenwoordigd zijn voelen ze niet aan als een rem op het tempo van het album. Op Incarnate vloeit het allemaal netjes in elkaar over en houden ze het geheel zelfs fris.

Tekstueel heeft Leach de donkerste krochten in zijn ziel opgezocht, waardoor de teksten soms wat depressief over kunnen komen. Echter, de voornaamste boodschap blijft dat dit soort negatieve ervaringen voeding te zijn voor innerlijke kracht, zoals blijkt uit ‘Strenghth Of The Mind’: “Gather all your pain and suffering, turn them into strength and weaponry to overcome the enemy that’s in you”. Zelfs de politiek en religie krijgen er van langs in één van de brutere nummers genaamd ‘The Great Deceit’. In ieder opzicht is Incarnate het resultaat van een perfecte chemie tussen een club van spelers, zonder ego’s, die iets willen neer zetten met ziel en zaligheid. Alles wat de band voorheen gedaan heeft, komt hier samen en geeft blijk van waarom ze terecht koningen van ‘New Wave Of American Heavy Metal’ genoemd worden.

Recensent:Roy Verhaegh Artiest:Killswitch Engage Label:Roadrunner Records