Na Let Down, een eerder debuut uit 2012, is er dus drie jaar later een opvolger verschenen maar het geduld van de fans werd behoorlijk op de proef gesteld voordat de opnames van Royal Blue daadwerkelijk werden uitgebracht. Het heeft zelfs nog langer geduurd voordat het album uiteindelijk hier zou verschijnen. In mei 2014 was een studio in Nashville, de woonplaats van de familie Hiatt, de plaats waar alle ervaringen en verhalen in muziek werden omgezet. Het lijkt er sterk op dat ze met dit album de eerdergenoemde periode probeert af te sluiten. Cynisme, frustratie, verdriet maar ook de drang om door te zetten en te overleven, allerlei thema’s die we in de teksten terugvinden en ook in de muziek verwerkt zien. Zware, op synthesizer leunende melodieën worden afgewisseld met felle gitaarakkoorden waarin folk- en indierockinvloeden de boventoon voeren, maar waarin het lijntje naar Americana en countryrock, zoals in ‘Somebody’s Daughter’, soms flinterdun is. Hiatt overtreft zichzelf in het epische titelnummer dat het slotstuk vormt van dit album en waar alles bij elkaar lijkt te komen. Het melancholische ‘Royal Blue’ bevat een enorme geladenheid en toont aan dat we hier te maken hebben met een zeer getalenteerde dame die weliswaar gezegend is met de juiste genen, maar het ook probleemloos op geheel eigen kracht weet te redden.
Summer Cannibals - Full Of ItWaar het nummer 'Summer Cannibals' dat Patti en Fred Smith een aantal jaar...
Hidden Agenda Deluxe - Pan Alley Fever Wie de cd Pan Alley Fever voor het eerst in zijn handen krijgt en die...