Al vanaf de opener ‘Passage’ valt te horen dat I Have A Tribe hard zijn best doet om over te komen als de wijze oude troubadour die verdrietige verhalen vertelt langs het vuur van de open haard. Liedjes over oude liefdes, het leven van vroeger en die oude films die ze tegenwoordig niet meer maken. Dat hij daarbij niks te zeggen heeft over het leven van tegenwoordig of überhaupt verbanden legt met relevante situaties in het heden maakt daarbij niet uit. Het is een stijl die inmiddels volledig doodgebloed is en hoewel I Have A Tribe er zeker niet slechter in is dan vele van zijn stijlgenoten, is hij wel behoorlijk lomp in zijn gebruik van de clichés van het genre. Een negen-minuten durend nummer over de klassieke film Casablanca waarbij het refrein de continue herhaling van de zin ”Here’s looking at you, kid” is. Je vindt minder afgezaagde liedjes bij de gemiddelde auditie van The Voice Of Holland.
‘Tango’, bijna helemaal verdrukt achteraan geplaatst, laat eindelijk wat interessants horen. Een speelse gitaar en piano met een sinistere ondertoon in de stem clashen prettig met elkaar. Dat het nummer met iets langer dan drie minuten behoort tot de kortste nummers op deze plaat is hierbij geen toeval, als één van de weinige nummers op Beneath A Yellow Moon is de daadwerkelijke speeltijd niet langer dan de gewenste speeltijd.
I Have A Tribe is een laatkomer in een genre dat zijn beste tijd al tientallen jaren geleden had en waarvan de wederopkomst zelfs ook al weer zo goed als over is. Beneath A Yellow Moon voegt hier ook niks meer aan toe en neemt zichzelf bovendien veel te serieus. Baarden staan helaas allang niet meer garant voor wijsheid.
Tiles - Pretending 2 RunHet is lang geleden dat we wat van Tiles gehoord hebben. Behoudens wat live...
Moderat - III III is het derde wapenfeit van Moderat . Het Duitse drietal is de...