In de kern is Cirrha Niva nog dezelfde band gebleven. Dit betekent dat de beide gitaristen, Rob Willemse en Carlo Heefer, weer verantwoordelijk zijn voor het spetterende gitaarwerk en dat ook Legrand weer zijn flexibele stem in alle bochten wringt. Dat de band in zeven jaar iets anders is gaan klinken is niet heel gek, al horen we nog steeds heel duidelijk Cirrha Niva. Het komt nu allemaal wel een stuk minder druistig en zwaar over dan op de voorganger, wat ook voor een deel komt door de lekkere open productie. De progressieve metalinvloeden zijn nog altijd aanwezig, maar de volop aanwezige rustige stukken zorgen voor meer dynamiek en een hoop afwisseling. Hierdoor hoor je ineens heel andere invloeden en doet de band in het verhalende ‘24/7 Smile’, ineens aan een progband als Arena denken.
Ook zijn er nog wat gasten opgetrommeld. De zang van Lisette van de Berg, bijvoorbeeld in het laatste stukje van ‘Afraid To Bleed’ is een prettige toevoeging en het toetsenwerk van Erik Van Ittersum, begeleidt door supertoetsenist Joost Van Den Broek, is fraai, maar het meest opvallend is de zang van Psychotic Waltz zanger Devon Graves die zijn stem heeft uitgeleend aan het epische ‘Just Another Legacy’. De samenzang van Graves met Legrand is prachtig. De toevoeging van een fluit, ook door Graves gespeeld, geeft de muziek een op die momenten echt jaren zeventig progrocksfeertje. Wat een weergaloos brok muziek is dit slotstuk van het album.
De hoop op een snel vervolg laten we maar varen, maar het getuigt van klasse dat je na zoveel tijd weer met zo een dijk van een plaat op de proppen weet te komen.Out Of The Freakshow is minstens zo overtuigend en tijdloos als zijn voorganger en laat horen dat Cirrha Niva bij de betere bands in Nederland hoort.
Tom Neven - CloserHij zegt zelf dat hij niet op zoek is naar perfectie, maar naar het juiste...
Volbeat - Seal The Deal & Let's Boogie De Deense formatie Volbeat gooit op festivals altijd hoge ogen. Ook deze...