Op Wede Harer Guzo laat Mergia horen over een fantastisch afrobeat geluid te beschikken. De pianist opereert als een echte bandleider en biedt veel ruimte voor andere instrumenten. Onder andere de blazerssectie, vocalen en drums nemen een prominente rol in. De vocalen neuriën voornamelijk de ritmes, nergens wordt daadwerkelijk gezongen. Dit gebeurt bijvoorbeeld in het nummer ‘Wede Harer Guzo’. Hailu neemt de gezongen melodie vervolgens over met een solo op zijn keyboard. De ritmes kabbelen rustig voort, maar hebben dankzij de voortrollende basis een zeer swingende ondertoon.
Het zijn dan ook geen korte nummers. Bijna alle liedjes lopen tegen de zes of zeven minuten aan. Het onderscheid tussen de verschillende nummers is zo beperkt dat het voelt alsof alles in elkaar overloopt. Dit maakt Wade Harer Guzo swingend. De verschillende solo’s van Hailu Mergia op de piano en keyboard snijden aangenaam op het grensvlak tussen funk, jazz en Afrikaans. De traditionele Afrikaanse ritmes met de funky blazers maken het geheel compleet. De muziek heeft een hypnotiserende kracht waardoor het ongetwijfeld makkelijk was om de hele nacht door te feesten. Wade Harer Guzo is daardoor een pareltje uit de muziekgeschiedenis van Ethiopië dat het verdient om opnieuw uitgebracht te worden.
Lacuna Coil - DeliriumVaak starten metalbands in de eerste jaren zo hard mogelijk en boeten...
Storksky - Storksky EP Storksky , de winnaar van het felbegeerde openingsslot op Pinkpop 2016,...