De muziek ademt een broeierige sfeer wat te danken is aan de mooie instrumentatie en het veelvuldig gebruik van een spannend klinkend orgel, zoals in het fraaie liedje ‘Mixed Up Mind’. Door de nonchalante en vaak monotone zang voelen de nummers erg loom en trekt de plaat traag voorbij. Langzaam probeert de psychedelische muziek, vermengd met sfeervolle country, zich zo in je hoofd te nestelen en mee te trekken in de wereld van Psychic Ills. Dit lukt slechts ten dele ondanks de goede nummers die er voorbij komen, zoals bijvoorbeeld het spannende ‘Coca-Cola Blues’.
Maar ondanks dat de liedjes fraai ingespeeld zijn, blijft het erg lastig je aandacht erbij te houden. Liedjes zoals ‘All Alone’, ‘No Worry’ en ‘Hazel Green’ zijn stuk voor stuk prima composities, maar lukt het niet om de luisteraar steeds weer te focussen. Er komen ook een aantal instrumentale stukken voorbij, die weer bijdragen aan de psychedelische sfeer. Het ruim negen minuten durende ‘Ra Wah Wah’ vormt hierin het hoogtepunt en is een lange trip waarin een saxofoon voor de nodige variatie zorgt.
Het is de bedoeling dat je je volledig over geeft aan Inner Journey Out en langzaam weg laat glijden alsof je traag wegzakt in drijfzand. Dit kost echter wel heel veel moeite en de plaat is hiervoor te lang geworden. Voor de echte fan zal het ongetwijfeld geen probleem zijn, maar voor de gemiddelde luisteraar is het een te grote opgave. Door wat overbodige nummers te schrappen was de plaat beter te behappen geweest en had, zonder aan sfeer en kwaliteit in te boeten, een grotere impact kunnen maken.
Gold Panda - Good Luck And Do Your Best Gold Panda is zo’n artiest die aan muzikale schizofrenie lijkt te lijden....
The Adolescents - Manifest Density The Adolescents behoorden begin jaren tachtig tot een succesvolle lichting...