Met de openingstrack ‘Heim’ laat de band gelijk zien wat ze in huis hebben; duidelijke maatgevende drumslagen ondersteund door lage, rustige zang en veel energie. Ze hebben een geheel eigen stijl, met daarbij een unieke sound. Ze laten met hun muziek een heel vol, ruimtelijk geluid horen. Dit is vooral te merken in ‘From Here’, waar dit wordt gedaan door een mysterieuze galm die subtiel wordt ingezet. Ook word je door de zang meegesleurd in de sfeer, alsof er persoonlijk tegen je gepraat wordt. Er is over elke toon nagedacht. Elke drumslag, neurie, galm en snaaraanslag past als een puzzelstukje in de grote puzzel.
De drums zijn ook de rode draad in het nummer ‘Cali’. Daarnaast zorgen de synths voor de sfeer. Halverwege de track wordt de sound meer experimenteel en rauw. De opbouw in het nummer maakt het spannend om naar te luisteren en zorgt voor dynamiek. Dit is hierom een van de beste nummers van de EP. Een hele andere track is ‘What Have You’. Deze heeft veel vrolijkere synths dan de rest van de plaat. Afsluiter ‘Sensei Jones’ is weer een donker, rauw lied. Dit komt voornamelijk door de gitaren en heeft daardoor iets weg van een rocknummer. Doordat er, voor het refrein, heel even alleen zang is, spat het refrein er mooi uit.
De nummers op de The Heim EP hebben veel gelijkenissen en de band moet uitkijken dat dit niet saai wordt. Tot dusver hebben ze dat perfect opgelost door elke track iets unieks mee te geven. Er is veel potentie in Stillwave te horen; hopelijk kunnen ze deze lijn doortrekken tot een spectaculair volwaardig debuutalbum.
Dark Funeral - Where Shadows Forever ReignHet is alweer zeven jaar geleden dat we een heus Dark Funeral album mochten...
Mourn - Ha, Ha, He. Het Spaanse kwartet Mourn windt er geen doekjes om. Ze vuren zonder enig...