2016-09-29
Thrashmetal met vrouwelijke vocalen, dan liggen de referenties naar Arch Enemy en in dit geval vooral Holy Moses al snel voor de hand. Het komt misschien wat stigmatiserend over, maar het Nederlanse X-Tinxion roept die vergelijkingen nu eenmaal direct op. Graven we in de Nederlandse metalwereld dan denken we aan Achrosticon of Izegrim, al spelen die bands meer deathmetal dan thrashmetal. Tot zover het gezever over thrash/deathmetal met vrouwelijke grunters. Die zijn er nu eenmaal niet zoveel, vandaar dat het opvalt. De band timmert overigens al jaren aan de weg, won ooit de Metal Battle, maar deed door allerlei omstandigheden erg lang over haar debuutalbum. Het ei is dan nu toch eindelijk gelegd.Zangeres Monica Janssen heeft de luxe dat ze twee kanten van het spectrum goed beheerst. Ze bezit een alleszins acceptabele normale zangstem en heeft daarnaast een prima verstaanbare grunt. Omdat ze op From The Ashes Of Eden beiden combineert is het album lekker afwisselend. Je hebt ook het idee dat die afwisseling tussen haar normale stem en grunt totaal geen moeite kost waardoor het zeer natuurlijk overkomt. Een groot pluspunt derhalve.
Muzikaal is het precies wat we van thrashmetal mogen verwachten. Vlot gespeelde metal ergens in het midden tussen Testament en Slayer. De droge productie klinkt lekker helder en open zodat we ook precies horen wat de bandleden afzonderlijk aan het doen zijn. Het verhoogt de luisterbaarheid. Het gaspedaal wordt bij opener ‘Amalgamation’ gelijk diep ingetrapt en wordt bij afsluiter ‘In Progress’ pas weer losgelaten. Alleen het korte instrumentaaltje ‘Eden’ is halverwege even de broodnodige pitstop om op adem te komen. Daaromheen vliegen de strakke riffs en vlotte gitaarloopjes je om de oren. Heel erg afwisselend is het misschien niet, maar het wordt allemaal retegoed gespeeld en een goede thrashmetalplaat hoort nu eenmaal als een stoomwals over je heen te komen (herinnert u zich Reign In Blood nog!).
De songs zijn allen van gelijkwaardige kwaliteit, maar misschien moeten we dan toch wagen om er een paar songs uit te pikken, en dat zijn ‘Narrow Path’ en ‘In Progress’ die beide lekker afwisselend zijn en een geweldig zingende Monica laten horen. Heel fraai daarbij zijn de gitaarsolo’s die her en der opduiken en laten horen dat Conrad Hultermans een bijzonder getalenteerde gitarist is. Maar ook hij alleen kan excelleren omdat de rest van de band een puik strak ritme neerzet. Daarom ook is From The Ashes Of Eden een dijk van een no-nonsense thrashmetalplaat.
.jpg)
Throws - ThrowsDe overzichtelijkheid van het landschap op de hoes van het debuutalbum van...
.jpg)
Shiverburn - Road To Somewhere Een aanname die redelijk veilig lijkt bij het horen van de eerste deuntjes...