Moss - The Long Way Back Recensie op Podiuminfo

2007-02-19 Moss zag ik afgelopen december openen voor Razorlight in Paradiso. Er zijn me van hun optreden twee dingen bijgebleven: de podiumpresentatie was ronduit saai, maar wát kwamen er prachtige liedjes voorbij! Frontman Marien Dorleijn heeft in ’99 kennelijk niet voor niets de Grote Prijs gewonnen in de categorie singer/songwriter. Blijkbaar viel ook de jury toen al voor de mooie composities van Dorleijn.

Nu is er dan het debuutalbum van Dorleijn en kornuiten en direct bij beluistering wordt al duidelijk dat Moss inderdaad bijzonder mooie liedjes brengt. Muzikaal gezien staat de band met één been stevig in de periode van de klassieke pop/rock uit de jaren ’60 en ’70. Zo horen we invloeden voorbijkomen van grootheden als The Beatles, Simon & Garfunkel, The Byrds en The Band. Toch staat de band ook met één been in het hier en nu en sluit hun muziek bijvoorbeeld mooi aan op andere Excelsior act Johan.

De plaat telt 14 composities, die allemaal van zeer hoog niveau zijn. Opener ‘Light of my life’ is met zijn repeterende gitaarpartij bijvoorbeeld een verslavend popliedje. En na het horen van ‘Winter in Finland’ zou je bijna gelijk een last-minute boeken. Het catchy ‘Me for you’, het mooie ‘Breeze’ en het belachelijk prachtige ‘See no evil’ zijn er ook drie om in te lijsten. Daar tegenover staat dan weer bijvoorbeeld het uiterst breekbare ‘Butterfly’, dat de plaat stemmig afsluit. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Iedereen zal zijn eigen persoonlijke favorieten hebben, want het is immers moeilijk kiezen uit zoveel moois. De plaat barst bijna uit zijn voegen van de muzikaliteit, de mooie melodieën en de creatieve muzikale vondsten.

Moss is een meer dan welkome aanvulling op het integere Excelsior aanbod. De band verdient het om met deze plaat wereldberoemd te worden, of op zijn minst wereldberoemd in Nederland.

Recensent:Chris Dietzel Artiest:Moss Label:Excelsior Recordings