Teus Nobel - Social Music Recensie op Podiuminfo

2016-08-08 Teus Nobel dat is zo’n muzikant die je kent, maar nog nooit van hebt gehoord. De jazztrompetist speelde onder andere in de bands van Caro Emerald, Kyteman en Sven Hammond Soul. Kreeg lovende recensies voor zijn eigen platen, maar echte erkenning bleef uit. Maar mogelijk komt daar nu verandering in met het album Social Music. De cd is ontstaan na intensieve samenwerking met componist Merlijn Verboom. Met een quintet presenteerde Teus de plaat op het North Sea Jazz Festival. Het resultaat is iets wat je pas bij het beluisteren van de plaat echt kan weten. Hun benaming ervoor is "dirty electronic jazz". Een hele mond vol.

Teus en Merlijn lieten zich beïnvloeden door de Bitches Brew periode van Miles Davis en door Flying Lotus. En vooral dat laatste is interessant, want Flying Lotus is weer enorm door jazz beïnvloed. Hij is nota bene de achterneef van jazzpianiste Alice Coltrane. Een vreemde wisselwerking. Maar wel één die werkt. Zo horen we op ‘Walking The Dog’ scheurende gitaren, funky baslijnen en niet te plaatsen effecten. Dat gecombineerd met een jazzy trompetpartij en je kunt waarschijnlijk al raden waar de inspiratie vandaan kwam. Het beste is nog dat ze er iets compleet eigens van maken. En dat is precies de kracht van dit album.

Dat jazzmuziek langzaam begint samen te smelten met hedendaagse hiphop is natuurlijk niet iets van vandaag. Een goed voorbeeld is het North Sea Jazz Festival van dit jaar. Daar stond niet alleen Flying Lotus, maar ook saxofonist Kamasi Washington. Die we weer kennen van Kendrick Lamars How To Pimp A Butterfly. Om die reden is het bijzonder dat een Nederlander die vooral bekend is met jazz zich laat beïnvloeden door hiphop en electronica. Niet voor niets noemt hij zijn plaat Social Music, Teun is van mening dat muziek tegenwoordig vrij rond dwarrelt en je als muzikant eruit pakt wat je nodig hebt. En dat is precies wat Teun op Social Music heeft geperfectioneerd.

Het is duidelijk dat Teun en Merlijn gepakt hebben wat ze nodig hadden en dat bij elkaar hebben gestopt. Muzikaal en conceptueel steekt het werk erg goed in elkaar. Toch lukt het ze niet om de genres echt samen te laten smelten. Er zijn experimentele nummers (‘Tonky Tonky’) en echte traditionele jazznummers (‘Strolling Along The Vogelenbuurt’). Af en toe komt het fijn samen zoals op de opener, maar meestal lijkt het alsof het echte experiment een beetje wegblijft. Toegegeven het klinkt allemaal zo lekker dat je jezelf er helemaal in verliest. Dus voor de luisterervaring maakt dat helemaal niets uit.

Recensent:Frank de Jong Artiest:Teus Nobel Label:Incrowd Entertainment