The Party is geen feestalbum. De plaat is een kalm, kabbelend geheel. Andy Shauf brengt subtiele arrangementen waarbij blazerssecties, violen en soms psychedelische gitaren opduiken. Nergens gebeurt het overdadig. Subtiliteit blijft een belangrijk ingrediënt. In zijn liedjes vertelt Shauf klassieke verhalen. Deze lopen uiteen van een dansende vrouw die Shauf aan zijn ex doet denken tot het beschrijven van vrouwen waarvan de persoonlijke betekenis onduidelijk blijft.
Dat leidt soms tot mooie momenten. ‘The Worst In You’ heeft een licht walsend ritme en de violen geven het liedje een extra melancholisch gevoel. Het nummer doet net zo veel aan Ben Howard denken als aan het Electric Light Orchestra. De langzame opbouw en het mysterieuze karakter van ‘The Magician’ doet later weer aan Ryley Walker denken.
Zo kent The Party vele associaties. De plaat staat vol van kabbelende liedjes die gevuld worden met grootse arrangementen. Het is knap zoals Andy Shauf goed de balans houdt tussen beide. Nergens nemen de arrangementen de overhand. Het blijft op The Party vooral gaan om de ambacht van het liedjes schrijven. Tegelijkertijd zorgt dit er wel voor dat de plaat nergens echt spannend wordt. Bij Ryley Walker blijf je afvragen waar de reis naartoe gaat, bij Electric Light Orchestra wil je stiekem dansen en Ben Howard zijn stem raakt je. Op The Party lukt het Andy Shauf nog niet om één van deze emoties op te roepen. Het ambacht zegeviert helaas over de emotie.
Letlive. - If I'm The Devil...Het lastige aan een term als ‘post-hardcore’ is dat het zich moeilijk laat...
Queen Of The Meadow - Aligned With Juniper In de bijna twee jaar dat het label bestaat is Aligned With Juniper pas de...