Met Eyes Fully Open brengt Bauer na tien jaar een nieuw album uit. De insteek: als er een nieuw Bauer-album moet komen, dan moet het ook hét Bauer-album zijn. Het album is dus geen stap terug naar de exotische samples en de electropop uit voorgaande tijd, maar het resultaat van de muzikale ontwikkeling die Berend Dubbe sinds 1999 heeft doorgemaakt. Zeker de laatste projecten waar Dubbe aan werkte hoor je terug. De popsongs die we voorgeschoteld krijgen zijn rijk gearrangeerd en zeer orkestraal. Het doet denken aan Scott Walker. Het geheel klinkt vol en gedetailleerd. Niet vreemd als je sinds 2008 werkte aan het materiaal. Bij elke luisterbeurt ontdek je wel weer iets nieuws en het kost flink wat draaibeurten om het album volledig te doorgronden.
De andere kant van het verhaal is dat Eyes Fully Open geen album is dat je even snel weg luistert. Het is duidelijk een plaat die moet groeien en die naarmate je het meer draaibeurten gunt, onder je huid gaat zitten. Ben je van het ongeduldige soort, dan wordt het een lastig verhaal. Dat het album daarbij ook nog eens tamelijk zwaar, ambitieus en groots aandoet zal niet meehelpen.
Je kunt echter niet ontkennen dat Bauer een sterke, uitgebalanceerde plaat aflevert. Hij zingt beter dan ooit. Zijn baritonstem is een baken van rust en klinkt beheerst. Dat werkt heel goed met de volle muzikale omlijsting. Dubbe is in principe volledig verantwoordelijk voor wat je hoort. Al krijgt hij een enkele keer hulp van gastmuzikanten. Bijvoorbeeld op het spannende ‘Under The L’ waar hij hulp krijgt van zijn oude maatjes van Bettie Serveert, Peter Visser en Carol van Dyk. Ook Gwen Thomas moet worden genoemd omdat ze stiekem een grote hand heeft in de tracklist. Vijf van de tien songs heeft ze samen met Dubbe geschreven, waarvan ‘Evergreen’ zelfs volledig aan haar kan worden toegeschreven. En dan hebben we het nog niet over het instrumentarium en de backing vocals die ze voor haar rekening nam.
Eyes Fully Open is zoals gezegd geen gemakkelijk album, maar een plaat waar je aan moet wennen. Zie het maar als een bad met (te) heet water. Die eerste stap is even rot, maar als je er eenmaal in zit, zou je nooit anders willen.
A Day To Remember - Bad Vibrations A Day To Remember blijft een bijzondere band en dat is iets dat niet...
Skotwal - Te Werk Vraagje: Wat hebben grote schrijvers/muzikanten als Bob Dylan, Steve Earl,...