Op het album staan tien hoekige poprocknummers die met twee benen in de Britse muziekgeschiedenis staan. De invloeden lopen van de typische popmuziek van jaren ’60 (Beatles en Kinks) richting de glamrock en pubrock van de jaren ’70 (Bowie, Roxy Music). Ook de invloed van Pink Floyd is hoorbaar. De songopbouw doet soms denken aan de Syd Barrett-periode (‘Acre Lane’) en het stemgeluid van Langer komt in de buurt van Roger Waters. Openingsnummer ‘Concertina’ wordt gedomineerd door een aanstekelijke orgelriff. Maar wat de plaat vooral kenmerkt is de glansrol die is weggelegd voor Andy Mackay (Roxy Music) met zijn uit duizenden herkenbare saxofoon- en hobogeluid. ‘Had A Nice Night’ draagt - door de vocale bijdrage van Suggs - dan weer een onmiskenbaar Madness-stempel.
Verwacht op het album geen diepzinnige tekstuele bespiegelingen. De teksten zijn behoorlijk lichtvoetig en tongue in cheek met anekdotes over een avondje Amsterdam (‘Amsterdam ‘74’), een dagje fietsen (‘Bike’) of motorrijden: ”Knock Me Of My Motorbike….”. Dit levert een alleraardigst album op dat toch vooral de wat oudere popliefhebber zal aanspreken die is opgegroeid met de eerdergenoemde muzikale invloeden. Want een hobbyproject, dat blijft het. Een sympathiek hobbyproject, dat dan weer wel.
Glass Animals - How To Be A Human BeingMeestal trekken we de conclusie na een weloverwogen analyse van de sterke en...
Izzy Bizu - A Moment Of Madness Soms kan het ineens heel hard gaan. De Britse Izzy Bizu deed mee aan een...