2016-11-29
Shane Alexander is een Amerikaanse singer-songwriter. De zanger heeft een goede stem die een dromerig gevoel uitstraalt. Een stem die zo fijn geslepen is dat hij vocaal vergeleken wordt met mannen als Jeff Buckley en Art Garfunkel. Sinds 2003 neemt de muzikant al soloplaten op. Zijn zesde album Bliss kwam dit jaar uit. Een album waarbij hij zijn dromerige stemgeluid benut voor het maken van dromerige muziek. Het resultaat is een mix van country en pop. Hij benut uitgebreid effecten die maken dat zijn muziek langzaam wegzweeft. Zo horen wij een aantal keren de steelgitaar janken. Ook de normale gitaar jankt regelmatig kalmpjes door de nummers heen. Het resultaat is echter dat Bliss zich moeizaam voortsleept. Alles is te kalm. ‘I Die Alone’ is bijvoorbeeld al geen vrolijk nummer, maar de zeer subtiele begeleiding maakt het resultaat nog trager. Het aanvullende orkest moet ongetwijfeld bijdragen aan de sfeer, het maakt het liedje echter nog zwaarder.
‘Heart Of California’ is een uitzondering met een sneller countryritme. Je moet wel geduld hebben voordat het nummer op gang komt. Na bijna anderhalve minuut worden de akoestische en steelgitaar aangevuld met band. Het lukt Alexander niet om zijn beoogde energie over te brengen.
De muziek van Shane Alexander getuigt van een grote ambitie. In de dromerige liedjes hoor je een voorliefde voor countryartiesten als Kris Kristofferson, maar kun je ook een liefde voor Coldplay terug horen. Bliss is als eindproduct echter geen succes. Shane Alexander slaagt er niet in om de juiste toon te pakken. Zijn muziek is net iets te geforceerd en niet rauw genoeg. Tijdens ‘I Die Alone’ klinkt het alsof Alexander het nummer aan het zingen is en niet alsof hij daadwerkelijk mijmert over zijn eigen toekomst. Dat maakt dat Bliss als album niet overtuigt.
.jpg)
Bart Wirtz - Beneath The SurfaceEmoties, altijd een lastig begrip in de muziekwereld, vooral als het puur...
.jpg)
Curtis Eller`s American Circus - How To Make It In Hollywood Een banjospeler als frontman van een band. Dat hoor je niet vaak. Curtis...