Lome baspartijen, rommelende gitaren en gefragmenteerde vocalen typeren de girlband. De dames hebben het logge van postpunk gepakt en het eigenzinnige van new wave. Origineel is Friends & Lovers totaal niet, maar door de degelijke uitvoering luistert het makkelijk weg. ‘Sun Goes Down’ is een goed voorbeeld hiervan. De gitaarpartijen volgen elkaar stoïcijns op, terwijl de baspartij op een ritmische manier ervoor zorgt dat de boel niet ontspoort.
De instrumentatie is op momenten slepend en dat maakt het laatste deel van Friends & Lovers oninteressant. Een paar uptempo tracks had de plaat wat minder apathisch laten klinken. Eenmaal aangekomen bij ‘Breathe Of Light’ lijkt het wel alsof de dames instorten en verstilt achterblijven. Het heeft wat weg van de gothic rock uit de jaren ’70, alleen dan zonder originaliteit.
Mocht je een liefhebber zijn van Joy Division, Sleater-Kinney en Devo dan is Las Kellies een gemoedelijke verrassing. De songs zijn duidelijk bedoeld voor liefhebbers van postpunk. Het maakt niet uit hoe de Argentijnen stralen, de muziek blijft onverschillig en lusteloos klinken. Maak je maar geen zorgen, zo hoort het genre te klinken en daar is niets mis mee. Dat mag ook gezegd worden voor deze schijf en de band. Er is helemaal niets mis met Las Kellies, vandaar dat Friends & Lovers niet meer dan gemiddeld is. Er moet toch flink wat mis zijn wil je in dit genre uitblinken. Hoe cru dat ook klinkt.
MNDSGN - BodywashGenie of charlatan, wil de echte Ringgo Ancheta opstaan? Ancheta, opereert al...
Wild Beasts - Boy King Op hun vijfde album doet het Engelse collectief Wild Beasts hun naam eer...