Waar Magnolia grossierde in briljante poprockliedjes met hier en daar een stukje progrock, daar grijpt Bruce Soord op Your Wilderness weer nadrukkelijk terug naar de wat zweverige progrock uit de beginjaren van de band. Daarbij gaan ook zeer regelmatig de gedachten richting het solowerk van Steven Wilson of de rustige kant van Porcupine Tree. Van die band heeft Bruce Soord haar drummer Gavin Harrison gerekruteerd. Zijn briljante drumfills zijn altijd een genoegen om naar te luisteren, maar het probleem met het album is dat lang niet alle songs beklijven, hoe briljant gespeeld ook. Sommige tracks kabbelen teveel. Waneer het dan eindelijk begint te spetteren, zoals in de laatste minuut van ‘No Man’s Land’, dan is het nummer alweer voorbij, terwijl dit nu juist een prachtig thema was geweest om op voort te borduren.
De rustige liedjes ‘That Shore’ en ‘Fend For Yourself’ zijn voorbeelden van mooi gemaakte songs, maar waarbij toch de aandacht verslapt. Het is gelukkig niet allemaal kommer en kwel, want ’Take Your Shot’ is weer een prachtig poppy liedje dat ook op de voorganger had kunnen staan. Ook de opener ‘In Exile’ en het stevige postrock-achtige ‘Tear You Up’ zijn het aanhoren meer dan waard. Het (te) lange ‘The Final Thing On My Mind’ is een typisch progrockepos volgens het boekje, maar krijgt pas ook de laatste minuut de spanning die we de rest van de negen minuten durende song missen.
Your Wilderness is een album dat slechts gedeeltelijk is geslaagd, en wat we tot de mindere albums van The Pineapple Thief kunnen rekenen. Het muzikale meesterschap staat natuurlijk buiten kijf, daar valt niet over te twisten. Juist daarom valt deze plaat wat tegen, omdat je meer verwacht van dit soort geluidskunstenaars. Desondanks kunnen de fans de plaat blindelings aanschaffen.
Mike Meijer - TriptychonDe tumultueuze carrière van Mike Meijer tot dusver is eigenlijk onmogelijk...
Scenic Route to Alaska - Long Walk Home Het Canadase trio Scenic Route To Alaska bracht onlangs alweer hun vierde...