2016-10-20
De laatste tijd is er ineens een band waarvan je heel wat hoort. Dat is The Hunna, een Engelse band die indierock maakt. Muziek met harde gitaren en catchy teksten. Vooral single ‘Bonfire’ wordt op de radio regelmatig gedraaid. Het debuutalbum 100 bevat wel zestien nummers, dus dat is niet mis.Het eerste nummer op de plaat is de single ‘Bonfire’. In dit lied wordt duidelijk wat voor band The Hunna is. Een energiek kwartet dat garant staat voor pakkende refreinen. Af en toe wat schreeuwerig, maar dat hoort bij dit soort muziek. Deze track is een geweldige intro voor de rest van het album, maar de rest van het album laat nogal wat te wensen over. Na drie nummers klinkt alles hetzelfde. De teksten hebben weinig diepgang en de gitaarpartijen blijven bijna onveranderd. Daarnaast zou de zanger zijn stem veel beter kunnen gebruiken dan de eentonige uithalen die hij keer op keer weer laat horen. Bij ‘Never Enough’ lijkt het bijna alsof je dit nummer al eerder hebt gehoord, wat het catchy maar onorigineel maakt.
Hier zijn wel wat uitzonderingen op te maken. Het zeer rustige nummer ‘Sycamore Tree’ toont namelijk veel emotie en laat de zanger zijn stem wel goed benutten. Hier wordt echt een goede sfeer neergezet, mede door de rake drumslagen en subtiele gitaarakkoorden. Het lied blijft hangen zonder teveel een hit te willen zijn. Ook in ‘She’s Casual’ laat de zanger horen dat hij echt wel kan zingen. De uithalen zijn erg mooi en de track wordt halverwege energiek opgebouwd. Het refrein is helaas weer wat oppervlakkig qua tekst. Het begin van ‘Alive’ belooft heel wat goeds. Er zitten spannende baslijnen in en een fijne beat wordt gecreëerd door de drumslagen. Het refrein is echter weer zoals de rest, wat erg jammer is. Toch zijn de tempowisselingen tegen het einde van de track weer iets waar The Hunna laat zien dat ze het wel in zich hebben.
Als de verwachtingen hoog liggen, is het moeilijk om deze waar te maken. The Hunna laat met hun single zien dat ze heel wat in hun mars hebben, maar op de rest van het album ontbreekt het aan afwisseling. Het luistert gemakkelijk weg, maar om een heel album vol te proppen met vergelijkbare nummers, is een slechte keuze geweest. Er zit echt wel potentie in, maar dat is op 100 niet naar voren gekomen.
.jpg)
Oh Pep! - Stadium CakeFolk, staat er overal in het promotiemateriaal van het Australische damesduo...
Novatia - Reflection Of Thoughts NOVATIA is een Nederlandse muzikale formatie die nog vrij nieuw is in het...