Openingstrack ‘Human Om’ geeft ons meteen een goed idee van wat dit album ons voor gaat schotelen: een zware, dreunende synthesizer als middelpunt, omgeven door allerlei hevig vervormde geluiden. En deze vervorming is alleszins toonaangevend gedurende het album: op geen enkel moment klinkt de plaat puur of onaangetast. Praatdozen, stemcompressors, de meest krakerige en onuitstaanbare audiofilters: Tobacco trekt alles uit de kast om vooral niet met authentieke, fysieke instrumenten gerelateerd te worden.
Neem een track als ‘Wipeth Out’, waarbij het onduidelijk is of het nou een volwaardig nummer is of slechts een interlude. Elk geluid is distorted. Er is geen touw aan de melodie of het ritme vast te knopen. Het daaropvolgende nummer, ‘Gods In Heat’, voert deze distortion door maar heeft ineens wel een enigszins identificeerbare vocale melodielijn. En het werkt als een trein: deze track is met stip de nummer één van het album. Het lijkt erop dat hoe verder Fec de toegankelijkheid opzoekt en de vervreemding wat laat varen, hoe beter zijn muziek uit de verf komt.
Begrijp het niet verkeerd, met vervreemdende en distantiërende muziek is in essentie niets mis. Bon Iver liet met zijn 22, A Million bijvoorbeeld uitstekend zien hoe een vervreemdend geluid als een prachtig stijlmiddel gebruikt kan worden. Het dient enkel en alleen op de juiste manier toegepast te worden: het moet de ervaring van de muziek op de één of andere manier ten goede komen. Dit is op Sweatbox Dynasty niet altijd het geval. Zonde, want de momenten waarin er wel melodische muziek naar voren komt zijn van uitstekende kwaliteit. Helaas zijn deze op een hand te tellen.
Model Depose - Splitting LightEn weer een band die voor zijn muzikale inspiratie teruggrijpt op het al zo...
Japanese Breakfast - Psychopomp Japanese Breakfast is het soloproject van Michelle Zauner van Little Big...