2016-10-10
Het gaat hard met Papa Emeritus III en zijn “Nameless Ghouls”. Dat de heren van Ghost deels hun naamsbekendheid hebben te danken aan de geheimzinnigheid rondom de identiteit die achter de gekostumeerde muzikanten schuil gaat, zorgde dat ondergetekende de band vooral als een gimmick zag. Met het vorig jaar verschenen Meliora bewees de Zweedse band dat dit volledig onterecht was. Dat bleek nog eens uit het feit dat de sterke single ‘Cirice’ een Grammy wist te winnen in de categorie Best Metal Performance 2016. Een jaar na het uitbrengen van Meloria worden we getrakteerd op de vijf tracks tellende Popestar EP.Als opener van de EP krijgen we met het sterke ‘Square Hammer’ meteen het enige echte nieuwe werk van voor onze kiezen. Een goede popsong verpakt in een stevig, episch, duister rockjasje, of een sterke hardrocktrack met goede bluesy gitaarriffs, spooky orgelgeluid en een pakkende “pophook”. Het is maar net hoe je het bekijkt.
Waar Ghost de afgelopen jaren met covers van bijvoorbeeld Abba, Army of Lovers en The Beatles al liet horen dat het bestaand werk met hun eigen sound van nieuw elan weet te voorzien, doet de band op de rest van de EP nog eens een duit in het zakje. Dat de covers in de smaak vallen blijkt wel uit de vele reacties van Ghost-fans die naar aanleiding van de Popestar EP op Youtube naar de originele versies op zoek zijn gegaan.
Over het algemeen zijn de covers geslaagd te noemen, al lijkt er naast het typische Ghost-sausje vaak helemaal niet zo heel veel nieuws onder de zon. Het is echter juist dat sausje dat het origineel net even overtreft. Neem bijvoorbeeld ‘Nocturnal Me’ (Echo & The Bunnymen), waar het om de details gaat. Tegenover het origineel is de productie clean, de zang steady en het drumwerk zorgt net even voor wat extra`s. En als we het dan toch over de zang hebben, ‘I Believe’ (Simian Mobile Disco) is een fraaie, dromerige etalage voor de stem van Papa Emeritus III.
De renovatie die ‘Missionary Man’ (Eurythmics) heeft ondergaan is een stuk opvallender dan bij de eerdergenoemde covers. De popsong met de herkenbare sound van Stewart en Lennox is omgebouwd tot een dik aangezette, dampende hardrocktrack inclusief harmonicasolo. Het is echter ‘Bible’ (Imperiet) dat naast ‘Square Hammer’ de show steelt. Sowieso nodigt de cover uit om de band Imperiet, die bij de meesten niet meteen een bel zal doen rinkelen, eens te gaan beluisteren. Bovenal is de ruim zes minuten durende song er een die bol staat van sterke zang, meeslepende melodieën, religieuze teksten, emotie en een episch refrein.
Natuurlijk is het na een sterk album als Meloria vooral wachten op een nieuw album, maar met Popestar EP levert Ghost een fijn zoethoudertje af en als ‘Square Hammer’ de maatstaf is voor een vierde album, dan belooft dat veel goeds voor de toekomst.
-1.jpg)
Komatsu - Recipe For Murder OneHet zal je maar gebeuren; tijdens een internationale tour met Nick Oliveri en...
Broeder Dieleman - Kleinpolderplein Afgelopen april maakte Broeder Dieleman voor het Rotterdamse festival Motel...