Het begin van het album schudt de luisteraar goed wakker, ‘Best Wel Een Ding’ en ‘Pull Up In Een Porsche’ winden geen doekjes om het feit dat Kraan terug is. De beats zijn goed doorgedacht en vullen de lyrics van Kraantje goed aan, zoals we het ook gewend waren van de eerste twee albums.
Ook op de derde track, ‘De Manier’ genaamd, is dit het geval. ‘De Manier’ lijkt gemaakt voor de clubs, hij is dansbaar, catchy en het refrein doet denken aan de beste zomerplaten van dit jaar, doordat het bol staat van de goed getimede pitch-shifts. De vijfde track, ‘Pompen’, kent deze dansbaarheid ook.
De tweede helft van het album schroeft de standaard nog verder omhoog. ‘Dom’ is tekstueel briljant en tovert daarmee zo nu en dan een oprechte glimlach op het gezicht van de luisteraar. Samen met ‘Ow’ gaat deze track over het leven in de club en er is op dit moment niemand die dat zo meesterlijk kan beschrijven als Kraan. Ook aan het einde van het album vinden we nog echte dansplaten. ‘Pelan Pelan’, heeft een lekkere vibe en catchy lyrics, die na één keer luisteren al gelijk in je hoofd rond blijven spoken.
Zoals gezegd zou dit misschien wel eens Kraan z’n laatste album kunnen zijn en ‘Voor Eeuwig’, de laatste track van het album, draagt dit thema duidelijk uit. Hier vertelt hij ons nog een keer dat wat hij op de Crane albums gedaan heeft, 100% zijn ding is. Of dit daadwerkelijk het laatste nieuwe materiaal is dat we van Kraantje Pappie horen weet ondergetekende ook niet, het is in ieder geval wel het laatste van dit drieluik, dat naast haar schrijver toch zeker haar plaats in de Nederlandse hiphop dubbel en dwars heeft verdiend.
The Apartments - No Song, No Spell, No MadrigalEr zijn van die artiesten wiens talent onmiskenbaar is, ongeacht wie er naar...
Bettie Serveert - Damaged Good Als het je puur om de muziek gaat, kun je nog altijd het beste gewoon het...