2016-12-13
Om maar meteen met de deur in huis te vallen; Dissociation is het allerlaatste album van The Dillinger Escape Plan. Ja, dat is even slikken voor de fans van een band die sinds 1997 zo'n stempel heeft weten te drukken op de harde sector. Totale gekte in totale vrijheid was het credo. Als een freejazzband in metal gedaante bracht Dillinger vijf studioalbums en vier ep's uit. De geruchten dat de band slechts op een "indefinite hiatus" gaat worden door zanger Craig Puciato tegengesproken. Hij vergelijkt het met een schilder die ook niet perse stopt als de verf op is. Stopt de band dan ook op het clichematige hoogtepunt? Dat mag de luisteraar uitmaken, want ieder heeft zo z'n favoriete album. Wat wel onmiddelijk duidelijk wordt is dat dit laatste album een waardig afscheid is en als het ware nog een keer opsomt waar The Dillinger Escape Plan voor staat.
Uiteraard zijn er de bekende fragmentatiebommen zoals opener 'Limerent Death'. 'Low Feels Blvd' ontploft ook, maar luister hoe het nummer halverwege omslaat in een stukje jazz wat zo van Mahavishnu Orchestra had kunnen zijn. Prachtig gewoon. In 'Honeysuckle' wordt het woeste gebeuk onderbroken door stukjes fusion. Ook 'Surrogate' laat je alle hoeken van de kamer zien. Kortom; hoe we Dilllinger kennen zullen we maar zeggen.
Op 'Symptom Of Terminal Illness' komt op geweldige wijze de Faith No More invloed weer aan de oppervlakte. Iets wat bijvoorbeeld ook op Ire Works (2007) heel duidelijk naar voren kwam. Dat geldt ook voor de experimenten met elektronische muziek; 'Fugue' is instrumentaal en zit ergens tussen Squarepusher en Aphex Twin in. In 'Nothing To Forget' komt Mike Patton ook weer om de hoek kijken als Puciato intens schreeuwt "please let me be myself, I don't need anyone else" om vervolgens plotseling begeleidt door strijkers even poeslief in te houden voor het heftige slot. Indrukwekkend. Het titelnummer, met stuiterende beats, strijkers en een clean zingende Puciato sluit het album melodieus af.
The Dillinger Escape Plan zal zeker node gemist worden. Ook live biedt de band een unieke ervaring dus gaat dat zien in januari tijdens de afscheidstour. Wat de toekomst gaat brengen is al deels te beantwoorden. Zo zit gitarist Ben Weiman in de band Giraffe Tongue Orchestra (met ook leden van Alice In Chains, Mastodon en Mars Volta) en zingt Greg Puciato in Killer Or Be Killed (met oa Max Cavalera van Sepultura). De erfenis van The Dillinger Escape Plan is een blijvende, zoveel is zeker en kent met Dissociation een passend einde. Hulde!
Echotape - Wicked Way Wicked Way is het debuutalbum van het Britse viertal Echotape en laat bij...
.jpg)
Kings of Leon - WALLS We Are Like Love Songs , kortgezegd: WALLS is de titel van het laatste...