2017-01-19
Er zijn Amerikaanse artiesten die het niet maken in hun thuisland, maar wel in Europa, niet zelden met Nederland als springplank. Ook zijn er Amerikaanse artiesten die het niet lukt door te breken in Europa. Rachael Sage is een naam die niet resoneert hier, en toch toert ze met enige regelmaat door Europa en Azië. In 2015 gaf ze zelfs drie concerten in kleinere zalen in Amsterdam, Borger en Warmond. Of ze met haar nieuwe album Choreographic Nederland aan haar voeten krijgt is nog de vraag, maar deze dame geeft ons genoeg aanleiding om op zijn minst verder te onderzoeken met wie wij te maken hebben. Op vroege leeftijd begon Sage met ballet op hoog niveau en als twaalfjarige danste ze al De Notenkraker in het Lincoln Center. Dit weerhield haar niet om vanaf haar derde jaar zichzelf piano te leren spelen en als tiener haar eerste liedjes te schrijven. Uiteindelijk won de muziek en op eigen kracht ontwikkelde Sage zich tot multi-intrumentaliste. Ze stopte met dansen toen ze naar Stanford ging om grafisch ontwerp en theater te studeren. Daar sloot ze zich ook snel aan bij de singer-songwriter Bay Area scene. Twee van haar grootste successen, ‘Bravedancing’ en ‘Down My Spine’ zijn uit deze periode. Niet verrassend gingen deze liedjes over haar verleden als danseres.
Inmiddels telt het oeuvre van Sage twaalf albums, zelf geschreven en zelf geproduceerd. De band tussen muziek en dans bleef aan haar kleven en zo ontstond, jaren later, het idee een heel album te schrijven met de intentie om het met dans te combineren. Ze sloot zich tijdens een tour in Europa op in een hotel in London en dwong zich om elke dag tenminste één song te schrijven. Het resultaat werd Choreographic.
Helaas is de muziek van Sage niet zo boeiend als haar levensverhaal. Choreographic is een plaat uit de categorie Chamber pop, en kan prima dienen als muzak. Denk aan Karen Carprenter en Norah Jones. Deze iconen zijn er echter wereldberoemd mee geworden, hetgeen niet gezegd kan worden van Sage.
Behalve haar fluisterende zang en het country-hikje dat af en toe te horen is, valt er eigenlijk niet veel op te merken over haar vocale en instrumentale prestaties. De nummers zitten goed in elkaar en de orkestrale begeleiding geeft de plaat een mooie sfeer. Bij de meeste nummers kan je je ook indenken dat er een balletvoorstelling op de achtergrond plaatsvindt. Maar toch, zelfs met de dramatiek in haar stem weet Sage niet voldoende diepgang in deze productie te krijgen. Ze zal ongetwijfeld haar ding blijven doen, en haar schare volgers daarmee tevreden houden. Het uitbrengen van Choreographic zal er echter niet toe leiden dat grotere zalen hun deuren voor haar openen.
Kuma - Chapter One Kuma is een powerrock trio uit de underground scene van Italië. De groep...
.jpg)
I Heart Sharks - Hideaway Summer heette het debuutalbum van I Heart Sharks , en een betere titel...