Het in eerste instantie lichtvoetige ‘Feline’ doet zowaar eer aan de naam van de band. Hoewel Dockx gaandeweg voor meer en meer reuring zorgt, houdt de basis het geheel dansbaar. Het vlugge gepluk aan de snaren van de bas en het lichte spel van drummer Steven Cassiers geven het nummer de volle ruim zes minuten een speels karakter. Het contrast met het slepende ‘Chi Mai’ is groot, maar ook hetgeen Dans Dans tot de band maakt die het is. De compositie van Ennio Morricone is stevig onder handen genomen. Cassiers luidt het abstracte einde in door goed los te gaan op zijn bekkens, waarna Dockx - sommige dingen veranderen niet - het heft in handen neemt.
Met ‘Close Your Eyes’ en ‘Remnant Of A Dream’ ontbreekt het in het middenstuk van Sand aan de nodige spanning. De nummers zijn wat gewoontjes, zeker als je ze afzet tegen de sterke drietrapsraket aan het einde van de plaat. ‘Rumour’ klinkt alsof de heren even lekker hebben staan te jammen in de studio, voorganger ‘Thieves’ is van een heerlijke mysterieusheid, die na ‘Chi Mai’ nogmaals aan Morricone doet denken. ‘Cargo’ springt in het oog - of oor - door zijn opzwepende karakter. Talking Heads, The Ex; het maakt niet uit waar de inspiratie vandaan is gehaald, goed is het. Bij Dans Dans zit er nog geen zand in de motor.
Run River North - Drinking From A Salt Pond Run River North is een typisch indiebandje. Catchy nummers, een aantal...
Henk & Melle - Piece Of The Pie Henk Koorn, bekend van Hallo Venray en Melle de Boer van Smutfish, namen vier...