2017-01-25
Er is een tijd geweest dat we bij Franse muziek alleen dachten aan chansonniers. De brave borsten deden hun best, scoorden goed in het thuisland, maar wisten nooit een metalen hart in vuur en vlam te krijgen. Metal, dat leek iets dat Frankrijk altijd voorbij zou gaan, maar gelukkig is het tij gekeerd en zijn we de laatste twee a drie decennia getrakteerd op een trits aan prima Franse metalbands. Een van die bands is Arkan, een melodieuze (death)metalband die al bestaat sinds 2005 en met Kelem haar vierde album op de mensheid loslaat. Het leuke is dat deze band net even anders klinkt dan de andere bands uit het genre, iets dat Franse metalbands vaak onderscheidt van de collega’s uit Scandinavië. Denk maar eens aan bands als The Old Dead Tree of Supuration.Het onderwerp dat Arkan behandelt is niet vrolijk en gaat over alle ellende die momenteel de wereld en dan met name het middenoosten beheerst. Arkan belicht vooral de menselijke kant van het verhaal en wil ons duidelijk maken dat we de handen ineen moeten slaan en elkaar moeten helpen waar nodig. Het is een beetje de boodschap die een band als Orphaned Land ook uitdraagt. De muzikale omlijsting is werkelijk prachtig en doet aan de beste melodieuze deathmetal denken die we maar kunnen bedenken. Denk daarbij aan bands als Opeth, Insomniun, Orphaned Land en zelfs de oude Anathema (in ‘Just A Lie’). Manuel Munoz is daarbij de zanger die je bij dit soort muziek wenst. Hij schakelt moeiteloos tussen zijn normale stem en grunts, waarbij duidelijk is dat hij beide stijlen bijzonder goed beheerst. Hij krijgt daarbij hulp van gitarist Florent Jammier die ook regelmatig zijn grunt laat horen.
De rustigere kant van Arkan komt mooi naar voren in het emotionele ‘Beyond The Wall’ waarin er sterk naar Anathema wordt gelonkt en waarin Arkan vanuit het perspectief van de vluchtelingen beschrijft dat het ze maar om slechts één doel gaat en een wanhopige oproep doet aan alle vluchtelingenhaters: ”We don’t want to steal your home, we just need one of our own, bring light, give us hope”. De kritiek op onze huidige, van vergif vergeven maatschappij, komt ook in de anders songs zeer regelmatig terug met soms een regelrechte aanval. Daarbij is muziek vaak bedachtzaam, zoals in nummers met Opeth-achtige sferen als ’The Call’ en ‘Kelem’, maar soms ook, wanneer daar, zoals in het geval in ‘Cub Of The Califate’, om gevraagd wordt, een stuk ruiger en vooral doorspekt met emotie en oprechte zorgen.
Kelem is een prachtige plaat dat een veel minder prachtig onderwerp aansnijdt. Progressieve metal en melodieuze deathmetal gaan hier hand in hand. De oosterse sferen zorgen voor een spannend tintje. De geweldige songs, het strakke musiceren en de mooie open productie maken dat de plaat voorbij vliegt, en dat je ook nog even flink aan het denken wordt gezet.
.jpg)
Witchery - In His Infernal Majesty`s Service Witchery is ontstaan in 1996 toen drummer Mique, basgitarist Rikard Rimfält...
Run River North - Drinking From A Salt Pond Run River North is een typisch indiebandje. Catchy nummers, een aantal...