Robbie Williams - The Heavy Entertainment Show Recensie op Podiuminfo

2016-11-20 David Bowie, Prince, Leonard Cohen, de iconen vallen bij bosjes en gezien de leeftijd van andere iconen, staat ons de komende jaren nog wat te wachten. Nieuwe sterren lijken passanten en als je dan toch naar iconen zoekt, kom je uit bij iemand als Robbie Williams. Al zat de carrière van de geboren entertainer met het klein hartje lange tijd in een dip. Waar Williams met Escapology nog uitgroeide tot de grootste popentertainer sinds Elvis Presley, klonk het na het vertrek van Guy Chambers als vaste schrijver en producer stuurloos. Zwakke albums als Rudebox, Reality Killed The Video Star en Take The Crown leverde wel hits op, maar zo goed als tijdens de periode met Chambers was het zelden.

Op het elfde studioalbum, The Heavy Entertainment Show is Chambers als schrijver en producer, samen met Stuart Price, terug in het team van Williams. Daarnaast schrijven onder andere Rufus Wainwright, Brandon Flowers, Jewel, Ed Sheeran en John Grant mee. Het resulteert in een heel gevarieerd album dat eindelijk over de gehele breedte weer eens goed is. Het karakter van het album zit in de titel. Het is “Heavy Entertainment” en dat geldt vooral voor het muzikale deel dat groots en vol klinkt. Synthpop, jazz, rock, klassiek, country en popballads, het staat er allemaal op. Het aandeel van de schrijver van een song is soms duidelijk hoorbaar, zoals op het sterke ‘Mixed Signals’ dat een typische Killers song is, of het melige ‘Crazy Hotel’, een duet tussen Williams en Wainwright.

Daarnaast blijken Williams en zijn team nog steeds handig in het gebruik maken van andermans muziek, zoals dat eerder goed werkte bij de hit ‘Millenium’. Zo ligt de basis voor ‘Party Like A Russian’ bij componist Prokofjev en is de grootse opener, titelsong en tevens jazzbroer van ‘Let Me Entertain You’ deels gebaseerd op werk van Serge Gainsbourg. Overigens blijft Williams ondanks al de invloeden van genres en schrijvers herkenbaar, zoals ook blijkt uit de rocker ‘Motherfucker’ die net als in het verleden wel vaker het geval was, wat tegen de sound van Oasis aanschurkt. Een ballad in de stijl van ‘She`s The One’ en ‘Angels’ mag niet ontbreken. ‘David`s Song’, mede geschreven door Jewel en Chambers, is er weer een van formaat.

Waar het reguliere album met ‘Sensational’ eindigt zoals de grootse opening, staan er op de luxe editie nog een paar opvallend sterke popsongs. ‘When You Know’ is hier een goed voorbeeld van waar naast Williams en Chambers ook Jimmy Carr zijn tekstuele bijdrage levert. Maar nog belangrijker is de bijdrage van Seckou Keita die met zijn Koraspel het geheel een frisse touch geeft. Afsluiter ‘Marry Me’ krijgt door een gefloten melodietje een speels karakter en had niet misstaan op reguliere tracklist.

The Heavy Entertainment Show is misschien niet het beste album van Robbie Williams maar met de terugkeer van Guy Chambers en de samenwerking met de eerdergenoemde muzikanten, is zijn elfde studioalbum er een die bewijst dat Robbie Williams als performer en entertainer tot de grootste popiconen ooit moet worden gerekend.

Recensent:Ruud de Zwart Artiest:Robbie Williams Label:Sony Music Entertainment