2016-12-27
Deathmetal uit de jaren negentig is nog steeds een onuitputtelijke bron voor inspiratie van vele bands. We hebben de stijl inmiddels in al haar verschijningsvormen al meerdere malen gehoord, maar er zijn nog altijd bands die het genre herontdekken. Nihilism (niet te verwarren met Nihilist) heeft ook nog de ambitie om wat nieuws toe te voegen aan het genre. Beyond Redemption is de eerste echte langspeler van de Franse band, nadat eerder al een demo en een split-LP van de in 2009 opgerichte band het licht zagen. Wat we op Beyond Redemption horen behoeft na bovenstaande inleiding eigenlijk al geen betoog meer. We horen goed gespeelde deathmetal die ook zomaar vijfentwintig jaar geleden gemaakt had kunnen worden. Niets origineels dus en is het vooral zoeken naar de krenten in de pap. Horen we ergens memorabele riffs, beukende tegendraadse ritmes of anderszins opvallende kenmerken binnen de muziek van de Fransen? Het is zeker niet slecht wat de heren ons voorschotelen, maar een instant klassieker is Beyond Rdemption ook niet.
Om te beginnen is de productie wat aan de matte kant, al is dat ook weer niet heel storend. Het past goed bij het retrospectieve uitgangspunt van de band. Daarnaast zijn de songs enigszins inwisselbaar, maar horen we wel lichtpuntjes in de vorm van inventieve gitaarloopjes in het titelnummer en lekkere tempowisselingen in ‘The Rebellion’. Wel ratelt het soms wat veel door in hetzelfde midtempo terwijl de blastbeat in opener ‘Ocean’s War’ juist veel vuur beloofde. Pas echt opveren doen we na het enigszins misplaatste instrumentale rustpuntje halverwege. Dan komen we de sterkere songs van Nihilism tegen. Het lomp beukende ‘Blackfish’ is een van de betere songs en vooral ‘All Wil Be One’ valt op doordat de gedachten naar Death gaan. Wat een prima inventief en duister klinkend nummer is dit! Dan vinden we in de vorm van ‘The Old Tree Died’ ook nog een vreemde eend in de bijt. Deze track heeft een vrij eenvoudig maar verbijsterend effectief ritme en hangt muzikaal ergens tussen My Dying Bride en Triptykon in, maar dan wat sneller. Vooral de stukken declamerende zang maakt deze track apart.
Resumerend is Beyond Rdemption vooral meer van hetzelfde en dus ook niet heel verrassend. De lichtpuntjes zijn in ieder geval leuk genoeg om het interessant te houden en de liefhebbers van oldschool deathmetal komen ruimschoots aan hun trekken.
.jpg)
Frank Iero and the Patience - ParachutesEen schokkende uitspraak tijdens een interview, je flink laten gaan met heel...
.jpg)
Blind Ego - Liquid Wanneer gitaristen even buiten hun band treden om een soloalbum op te nemen,...