De Iers-Gaelische folkmuziek is traditioneel op een moderne manier. Dat wil zeggen dat ondanks het feit dat dit overduidelijk Ierse folkmuziek is en grotendeels in het Gaelisch wordt gezongen het toch toegankelijk genoeg is om naar te luisteren. De zang van IarlaÓ Lionáird is beeldig, hemels zelfs, met tussen de zinnen door korte periodes van rust, waardoor het ademt en er plek is voor leegte binnen de muziek. Luisteraars die bekend zijn met de eerste plaat zullen hier vooral meer van hetzelfde horen.
De plaat heeft een bovengemiddelde speelduur, met dik een uur is het een aardige zit. Zeker voor doorsnee muziekliefhebbers. ‘Cucanandy’ en ‘The Rolling Wave’ geven het album, mede door hun vrolijke ondertoon, wat extra leven. Het album is vrij melancholisch en kan die vrolijkheid goed gebruiken, aangezien de twee nummers in de tweede helft van het album zitten. Veel songs zijn gewichtig en vergen extra aandacht. Neem het acht minuut durende ‘Slánle Máighe’, zonder een duidelijk refrein of hook, waarbij het arrangement uitblinkt in details. Veel rust en wanneer het heel even inzakt een opmerkelijke melodielijn. Noem het gerust hemels.
The Gloaming heeft met dit werk zeker bewezen dat ze tot de top van de Ierse scene zitten. Zeker, aangezien er maar weinig artiesten zijn die net als The Gloaming op internationaal niveau kunnen concurreren. Laten we hopen dat ze niet zo snel stoppen met zwaarmoedige folkmuziek. Dit tweede album is vrij van compromissen, er zit geen sprankje moderne experimenteerdrift of een poging om het geluid aan te passen in. Dit is een groep die niet hoeft te sleutelen aan de formule om erkenning te krijgen
Paul van Loo - Leedjes Op De PlankOnder de grote geoliede machine die de muziekindustrie is, heb je een brede...
Joseph Arthur - The Family Joseph Arthur is een drukbezet man. The Family , Arthurs vijftiende...