‘Bending Light’ opent met een trage muur van geluid, het doet sterk denken aan het knallende geluid van Times Of Grace. Wat niet zo gek is gezien de man achter die plaat, Steve Albini, nog steeds als producent meedraait. De riffs zijn dik in orde en voornamelijk de eerste twee werken doen wat meer denken aan doommetal. De heren hebben een kenmerkend sloom geluid, met op gepaste momenten een schot volume door middel van het dik overstuurde gitaargeluid van Scott Kelly en Steve Von Till. Eigenlijk niets nieuws dus. Zo kennen we ze weer.
Op ‘Broken Ground’ gebeurt er iets bijzonders. De song heeft alle ingrediënten van een ballad. Voor wie bekend is met ‘Cruel Bloom’ van Converge , met medewerking van Steve Von Till, kan zich hier wel een voorstelling van maken. Alles lijkt erop dat de track ontploft, maar de timing is zo precies dat het daardoor gerekend kan worden tot de sterkste track op de plaat. Steve zuigt je in zijn wereld, waardoor je totaal onverwacht wordt overladen met een belachelijke gitaarmuur.
Met vijf tracks sterk houdt Neurosis zijn reputatie hoog. Het kabbelt af en toe toch wat voort, maar de memorabele momenten zijn dan gelijk twee keer zo gedenkwaardig. Dat kabbelen is overigens ook wel een beetje de aard van het beestje. De sound van de band leunt al jaren op lange songs met een langzame opbouw. Het is de blauwdruk geweest voor moderne metalbands als Mastodon, Converge en zelfs Slipknot. De heren laten op Fires Within Fires zien dat ze nog steeds de baas zijn over het genre. Echt verrassen doen ze niet meer. Knallen, vlammen en vanouds beuken wel.
Botany - Deepak VerberaNew Age. Het is een term die vast bij veel mensen onmiddelijk associaties...
Josienne Clarke & Ben Walker - Overnight Er wordt tegenwoordig nog steeds heel veel traditionele folk gemaakt. De...