De band heeft in elk geval geen boodschap aan toegeven aan de massa en gaat er in opener ‘Flies’ meteen met gestrekt been in. Er wordt stevig gerockt met grunts in de coupletten en cleane zang in het refrein, en die tegenstelling pakt goed uit. Het is duidelijk dat de band zich thuis voelt in het hoge tempo en stevige karakter van het nummer. Op latere nummers valt bovendien op dat de band meerdere malen een goede, herkenbare en catchy riff uit de mouw weet te schudden: ‘Shadows’ is daarvan het beste voorbeeld.
Helaas slaat de band te vaak door in het catchy willen zijn. Naast de riffs vallen met name de zanglijnen op: die zijn bij vlagen te clean en te netjes in sync met de riffs. Dat levert een nummer als ‘No Air’ op, wat veel te simpel en te makkelijk klinkt voor een band die daarvoor heeft laten merken veel meer in zijn mars te hebben. Doordat de zang door zijn cleanheid zo opvalt gaat er bovendien automatisch aandacht naar de teksten, en dan valt op dat die niet van een bijster hoog niveau zijn. Normaal geen probleem in het genre omdat er instrumentaal flink overheen gebeukt wordt, maar als dat zoals hier niet gebeurt, is het een duidelijk minpunt.
Dat maakt van Only Ghosts een album dat op twee manieren beoordeeld kan worden. Zet je het op de achtergrond aan en ga je wat anders doen, dan heb je het idee een prima rock/metalplaat te luisteren, die je aandacht trekt door goede riffs en stevige drums. Zit je echter met een koptelefoon op in de trein, dan wordt het teveel een eenheidsworst die op de sterke riffs na gewoon onvoldoende onderscheidend vermogen biedt in een overvol genre. Bovendien lijkt het alsof de band wat minder agressief uit de hoek komt dan op voorgaand werk, waardoor van Only Ghosts bij vlagen zelfs een clichématige plaat wordt die te weinig nieuws biedt.
Mastodon leed aan hetzelfde euvel, maar wist zichzelf opnieuw uit te vinden met het fantastische Crack The Skye. Red Fang zou er goed aan doen te proberen hun voorbeeld te volgen, zodat een volgend album memorabeler wordt dan Only Ghosts. Dat is namelijk een prima, stevig rockalbum, maar speelt tegelijkertijd helaas veel te veel op veilig.
Metallica - Hardwired... To Self-Destruct Metallica is opgericht in 1981 in de San Francisco Bay Area door...
Wolf People - Ruins Wat hebben de heren van het Wolf People de afgelopen drie jaar in...