The Veldman Brothers - Refuel Recensie op Podiuminfo

2017-02-19 Bij The Veldman Brothers weet je wat er valt te verwachten. De broers brengen met vaste regelmaat een nieuw album. Ook op het recentelijk uitgebrachte Refuel leven de heren zich weer helemaal uit met een flinke voorraad blues. Daarbij hanteren ze een brede definitie. De slowblues, boogierock en swingende soul gaan gemakkelijk samen. Gerrit speelt gitaar. Bennie vult aan met orgel, piano en mondharmonica. De stiefbroers Fred en Han nemen de ritmesectie op zich.

De cd opent swingend met ‘Brothers Groove’. Het instrumentale nummer biedt een mooie hoofdrol voor het Hammond orgel. In de beste traditie van de Memphis Soul swingt het ritme. De geest van Booker T. waart hier. Een gevoel dat regelmatig terugkeert. Ook tijdens ‘What is Wrong’ en ‘No Love Song’ hoor je het orgel duidelijk. Dit instrument biedt een mooie basis voor het gitaarspel van Gerrit.

Broer Gerrit Veldman zingt op bijna alle nummers. Alleen tijdens ‘What Is Wrong’ neemt Bennie Veldman de vocalen voor zijn rekening. Bennie doet dat voortreffelijk met een jazzy ritme. Gerrit heeft een rauwer geluid. Soms dreigt hij zichzelf te overschreeuwen, maar gelukkig houdt de muzikale omlijsting hem keurig binnen de lijntjes. Deze doorleefde stem maakt dat een nummer als ‘No Love Song’ een stuk geloofwaardiger klinkt.

‘One Step Closer’ is een echte boogierocker. Geïnspireerd door Status Quo gaan de heren op dit afsluitende nummer nog even los op de gitaar. Aangevuld met mondharmonica en verschillende geluidsniveaus kan het niet anders dan dat dit een live succes gaat worden. Het liedje leent zich in alles voor een swingende finale van een avondje bluesrocken met de gebroeders Veldman. De muzikale begeleiding lijkt met elk album sterker te worden. De verscheidenheid aan stijlen stoort daarbij geen moment. Met Refuel vullen The Veldman Brothers hun oeuvre wederom aan met een steengoed album.

Recensent:Karst Jaarsma Artiest:The Veldman Brothers Label:Eigen Beheer