Bij Brainshake is de zang is het meest opvallende instrument. Slechts weinigen kunnen zo overtuigend binnen een nummer mooi zuiver zingen naar behoorlijk grunten laten overvloeien. De extreme wisselingen van zanger Eric doen denken aan de vocale trucs van Mike Patton of Karyn Crisis, vermengd met een scheut Jonathan Davis.
Brainshake’s debuut, Gently Destructive biedt net als de band zelf flink wat spanning en variatie. Sommige songs zijn tot één bepaalde invloed terug te leiden. Het mooie ‘Sleep Messiah’ is hét Jeff Buckley nummer. ‘Counting Doors’ doet aan Korn denken. ‘Walk Away’ benadert de regionen der grindcore, maar blijft dankzij de rustige coupletten toch toegankelijk. En ‘Glitch’ is bijvoorbeeld wel erg Coal Chamber. Toch wordt de herkenbaarheid van de invloeden nooit vervelend. Waarschijnlijk doordat deze zo wijd uiteenlopen. Dit album is een absolute aanrader. Niet alleen voor de fanatieke crossover adept, maar juist ook voor diegene die zijn interesse in dit genre een tijdje geleden kwijt is geraakt. Mijn advies, laat al die nieuwe Amerikaanse sensaties die je opgedrongen krijgt lekker links liggen. Ook in Nederland is namelijk in dit genre kwaliteit te vinden. Als je Brainshake al eens live gezien hebt, dan weet je eigenlijk al genoeg.
The Spirit That Guides Us - 24 WintersBinnen de hardcore en punkwereld opereren wel vaker bands die het ondanks de...
Mach & Jesse - Onkruid Vergaat Niet Mach en Jesse bijten stuk op verheerlijking van smeerlapperij in een vorm die...