2017-02-14
Stel je de volgende situatie voor: het is begin jaren '70 en je bent op vakantie in Amerika. Je volgt de befaamde Route 66 in een huurauto. Als ware muziekfreak heb je de radio afgestemd op een van de vele typische rockstations. Je hoort Elton John, Steely Dan, David Bowie, Bruce Springsteen, de Stones en nog wat grote namen uit die periode. De tijd vliegt, je zingt vrolijk mee. Vanwaar deze visualisatie?Welnu; dit is precies het gevoel wat Hang, het nieuwe album van Foxygen oproept. Het excentrieke duo, bestaande uit zanger Sam France en multi-instrumentalist Jonathan Rado, leven zich in amper 33(!) minuten uit als ware het een omgevallen jukebox of, zoals gezegd, een dwarsdoorsnede van een rockzender medio jaren '70.
De band debuteerde in 2012 stormachtig met Take The Kids Off Broadway, maar vergaloppeerde zich in 2014 schromelijk met het dubbelalbum ....And Star Power. Ideeën genoeg op dit album, maar erg schetsmatig en amper geproduceerd. Hoe anders is het gesteld op Hang. Ideeën zijn er nog steeds in overvloed, ze worden ook nog eens allemaal verwerkt en in een ruim halfuurtje. Maar dit keer zijn de songs netjes afgewerkt en goed geproduceerd.
Probeer vervolgens als argeloze luisteraar maar eens te bevatten wat er allemaal gebeurd tijdens het beluisteren. Alleen al in een song als 'America' neemt Foxygen je mee langs allerlei stromingen, waarbij er ook elementen uit musicals en showtunes worden ingezet. Ook een song als 'Avalon' neemt je zo mee naar Broadway. 'Mrs. Adams' doet dan weer denken aan Bowie ten tijde van Ziggy Stardust en 'On Lankershim' ademt de sfeer van Elton John's 'Tiny Dancer' met een countryfeel. 'Rise Up' is vervolgens weer bombastische glampop. Echt razend knap allemaal.
Valt er dan ook nog wat te zeuren? Ja, toch wel en helaas zou ik bijna willen zeggen. Want wat Foxygen vergeet tijdens deze knotsgekke muziektrip is het hart te raken. Want hoewel, zoals eerder gezegd, het album enorm veel spelvreugde en liefde voor muziek ademt is er geen een song die echt raakt of ontroert. Dat maakt dat Hang vooral voelt als een pastiche, een goede weliswaar. Maar dat maakt dit album net geen topper terwijl je voelt dat het erin zit.
Cherry Glazerr - ApocalipstickHet had niet veel gescheeld, of Cherry Glazerr had er vandaag de dag een...
Orango - The Mules of Nana De definitie van Orango in een notendop: vurige Southern Rock met subtiele...