De groep speelt een diverse mix van stijlen. Zelfs binnen een liedje verwisselt het gezelschap soms nog van stijl. De jaren ’80 komen daarbij regelmatig om de hoek kijken. ‘Brighton And Hove’ lijkt bijvoorbeeld opgenomen met een dikke knipoog naar Electric Light Orchestra. Een nummer als ‘Isle Of U’ is iets meer georiënteerd op de blues en klassieke soulmuziek. Het nummer is een echte ballade inclusief blazers. Deze blazers komen op verschillende manieren regelmatig het album opfleuren.
Bovenal is het echter een ouderwetse popplaat. Het refrein van ‘Mr. Taxi Driver’ is catchy en flirt met het geluid van The Beatles. Tegelijkertijd is dit ook het eerste moment waarbij het opvalt dat Hans Croon niet de meest aangename stem heeft om naar te luisteren. Als hij een verhaal vertelt dan stoort dat geen moment. Het verhaal van ‘This Train Is About To Explode’ is daar een voorbeeld van. Begeleid door een jazzy ritme volg je het verhaal dat Hans vertelt gemakkelijk. Hans is echter geen man van de grote vocale uithalen.
Dit in combinatie met de veelheid van muzikale invloeden maakt dat Four een album is dat niet lang blijft beklijven. Het geheel luistert fijn weg, maar The Dutch maakt niet de indruk die deze in de jaren ’80 maakte. Het album is een mooie nabrander van de band en biedt hopelijk een gezonde basis om live vooral de oude successen te vieren.
Thee Oh Sees - An Odd EntrancesZoals reeds aangekondigd in de recensie van A Weird Exits hadden Thee Oh...
Scenario II - A New Dawn Nederland is al sinds jaar en dag hofleverancier van female fronted metal....