“I’m learning how to live without you in my life”, “And Ocean says I’m crying now and tell pain to follow” en “I don’t want to talk to anyone” zijn slechts voorbeelden van enkele tekstregels uit verschillende nummers die de ‘weltschmerz’ van Williams proberen te verwoorden. Alle nummers zijn redelijk eenzijdig op muzikaal gebied en het vergt soms enige moeite om overal bij de les te blijven. Met bijna 70 minuten is het ook wel een hele kluif. Ik kan me maar moeilijk aan de indruk onttrekken dat het album toch een minuutje of twintig korter had gekund. Een nummer als ‘Wrap My Head Around That’ waaiert bijvoorbeeld wel heel monotoon richting de negen minuten.
De teksten weten je, zoals eigenlijk altijd bij Lucinda Williams, vaak tot het in het diepst te raken. De muzikale omlijsting op West is niet altijd even boeiend, een strijkerspartijtje hier een pianoriedeltje daar, maar het is allemaal niet altijd even opwindend. Voor de productie van West tekende Hal Willner, eerder achter de knoppen bij Marianne Faitfull’s Strange Weather. Anders gezegd weet de muziek te weinig tegenwicht te bieden aan de krachtige stem van Williams. Een goed tegenwicht hoeft hierbij niet persé te bestaan uit weelderige en rijke georkestreerde arrangementen, de sterkste nummers uit het oeuvre van Williams blinken juist vaak uit in eenvoud. Het moet nog even benadrukt worden; West is absoluut géén slecht album. Teksten en zang zijn zoals we die van Williams gewend zijn en dan misschien nog wat scherper en directer en dat maakt West alleen al de moeite waard.
Nine Inch Nails - Live: Beside You in TimeTerwijl iedereen met spanning wacht op het komende album Year Zero worden...
Sons Uniques - Alles is van Iedereen Sons Uniques is een zevenkoppige band met als thuisbasis Gent. Ze maken een...