Wat heeft een plaat met zo’n titel te bieden? Twaalf dampende rocksongs, meestal gedragen door niet meer dan een enkele riff. Eenvoud maakt macht! Het is vooral speedrock, rock ‘n’ roll en punkrock wat de klok slaat, aangevuld met een verdwaalde, luie bluestrack (‘Ah Shit…’) en een onvervalste boogie (‘Like Hell’) als afsluiter van het album. Verwacht geen tekstuele hoogstandjes van de heren, want met titels als ‘Hot As Hell’, ‘Hell Yeah!’, ‘Hellpizza’, ‘Hard As Hell’, ‘T-Shirt Hell’, ‘Like Hell’, is Rene SG geen band van de poëtische overpeinzingen. Dat is ook niet nodig, want met Hell Yeah! haal je een aanstekelijke partyplaat in huis, die elk ingedut verjaardagsfeestje nieuw leven in kan blazen. Zet ‘m wel op repeat, want na 23 minuten is het luisterfeestje weer voorbij.
De zanglijntjes en het wat lijzige stemgeluid van Rene Kaptijn doen, zeker in de midtempo songs, denken aan Fu Manchu’s Scott Hill. Voor ‘Overdrive’ halen de heren hun inspiratie bij Motörhead. Ook de invloed van Turbonegro is nooit ver weg. Al moet de band wel wat vindingrijker worden in het songschrijven om deze Noorse rockgoden, die hun songs meer dan vol stoppen met catchy riffs en hooks, van de troon te stoten. In Nederland is de competitie, met de recente pensioengang van Peter Pan Speedrock, een stuk makkelijker te verslaan. Amsterdam Rockcity? Hell Yeah! Houdoe en bedankt!
Adrian Weiss - Criminal RecordOf je het als een aanbeveling moet zien laten we in het midden, maar Adrian...
Austra - Future Politics Austra ’s derde langspeler komt op een passend moment. Een album met als...