2017-02-20
Het Duitse Nailed To Obscurty staat niet bepaald bekend om haar omvangrijke oeuvre. De Duitse doom/deathmetalband bestaat al sinds 2005 en King Delusion is pas haar derde album, maar afgaand op dit werkstuk wordt er wel kwaliteit geleverd. De vijf heren verdienen niet de originaliteitsprijs met deze plaat, maar het luistert wel lekker weg. Liefhebbers die graag hadden gewild dat Opeth nog steeds melodieuze deathmetal maakte, gaan dit album zeker waarderen. Naast de Opeth-invloeden horen we op King Delusion een hoop doommetal in het straatje van Novembers Doom. Zelf voegt de band daar ook nog Amorphis en Paradise Lost aan toe. Nailed To Obscurity maakt er in ieder geval wel een lekkere pot gedragen metal van. In deze stijl muziek hebben de bands vaak een hoop tijd nodig om ter zake te komen en ook hierop is Nailed To Obscurity geen uitzondering. De meeste songs klokken rond de zes tot zeven minuten en met ‘Uncage My Sanity’ staat er zelfs een song van maar liefst twaalf minuten op het programma, maar vervelen doet het nergens. Deze track is wel de tour de force van het album. Hierin trekt de band direct van leer met de vette grunt van Raimund Ennenga en Paradise Lost-achtige gitaarloopjes. Halverwege valt de gitaarmuur weg om, in de beste Opeth-traditie, een ruim minuutje akoestisch haar weg te vervolgen. Hoe mooi ook, dit neigt wel enigszins naar (Opeth) plagiaat (‘The Drapery Falls’).
Een van de mooiste songs op de plaat is ‘Memento’ waarin een Katatonia-achtige riff wordt afgewisseld met Anathema-achtig getokkel. Vocaal horen we voornamelijk de vette grunt van Raimund Ennenga en nog wat gefluister in de rustige stukjes. Bijna net zo mooi is ‘Devoid’ dat wat meer tempo herbergt, maar wel sterk aan Paradise Lost doet denken. Gelukkig horen we verder weinig normale zang, zoals in de eerste twee songs ‘King Delusion’ en ‘Protean’ want dat is geen succes. Laat Ennenga het vooral bij zijn grunt houden, want die is van hoog niveau.
Duister als de donkerste nacht, melodieus en zwaarmoedig. Zo hebben we het graag. Nailed To Obscurity heeft een prima plaat opgenomen, die eigenlijk thuis hoort in de herfst. Muzikaal weet de band van wanten, maar het leunt nog teveel op haar grote voorbeelden. Desalniettemin een heerlijke plaat om met je ogen dicht bij te mijmeren.
Fight The Fight - Fight The FightIn een tijd waar muziek tegenwoordig steeds meer als wegwerpproduct wordt...
Savoir Adore - The Love That Remains Savoir Adore betekent: ‘de liefde kennen’ en dit is ook een zeer...