Verwacht bij For Those Who Need The Blues geen heruitvinding van het muziekgenre. Robson’s solodebuut vaart namelijk volledig op de oude bekende bluespatronen. Naar vernieuwing zal echter nauwelijks worden verlangd wanneer het resultaat de uitvoerende perfectie weet te naderen. Want vanaf de eerste tonen van plaatopener ‘Shady Heart’ tot de instrumentale knipoog naar de blueshistorie ‘A Walter Shade Of Blue’ weet Robson muzikaal te imponeren. Het doet op bepaalde momenten zelfs denken aan het legendarische album King King van The Red Devils uit 1992. Het is bovendien een uitstekend uitgebalanceerd geheel. Negen nummers, waarvan drie instrumentale, geven de luisteraar driekwartier lang de smerigste blues van het beste soort.
Dat Robson’s band meerdere facetten beheerst, tonen uptempo bluesstampers als ‘Bound For The Border’ en ‘Summa That Good Stuff’ aan, die vakkundig worden afgeremd door vuige slepende songs als ‘Where You Been’ en ‘Start A War’. Hiermee concluderen we ook direct dat de opnamemissie van Giles Robson meer dan geslaagd is. For Those Who Need The Blues zou zich namelijk uitstekend lenen als volledige setlist in elk willekeurig en vooral rokerig bruincafé. De publieksparticipatie zal het geheel dan compleet moeten maken. Het is simpelweg bewonderenswaardig wat Giles Robson met zijn band op deze plaat voor elkaar heeft gekregen.
Radkey - Delicious Rock NoiseAllereerst moeten we Radkey even vermanend toespreken. Een gebrand cd’tje...
Motorama - Dialogues Dialogues is album nummer vier alweer voor de Russen van Motorama . Het...